The Continuing Story of the Kobaynes
Generatie 3: Curd en Jo-Anne Kobayne
Jo-Anne heeft het bed gedeeld met haar toekomstige schoonvader, tevens haar grote idool, en is zwanger geraakt. Na drie Simdagen bevalt ze van een gezonde zoon, die ze dweperig naar de verwekker noemt, zij het - u raadt het reeds - iets anders gespeld: Kurd.
Jo-Anne bevindt zich nu op een kruispunt in haar leven. Op de oude voet verder wil ze niet langer, nu ze de verantwoordelijkheid heeft over een kind. En het plan te proberen Kurdt over te halen bij zijn vrouw weg te gaan strandt zodra ze de prille vader met een bezoek vereert. Wat is die ineens oud geworden! No marriage material, da's duidelijk...
Jo-Anne beseft wat een lieverd haar verloofde eigenlijk is, al was het alleen al om het feit dat hij haar niets kwalijk lijkt te nemen, en besluit de grote sprong te wagen. Ze trouwt met Curd. Kersverse schoonmoeder Robin weet niet zo goed wat ze nou precies van haar schoondochter - annex moeder van haar buitenechtelijke stiefzoon (volgt u het nog?) - moet denken, maar strijkt met haar hand over het hart en tokkelt zelfs nog een partijtje weg op de gitaar tijdens het bruiloftsfeest.
Kurd groeit dus op met een stiefvader die tevens zijn halfbroer is, maar het lijkt hem niet te deren. Spoedig is er gezinsuitbreiding: de kleine Marilyn dient zich aan.
Kurd kan het prima vinden met zijn halfzusje.
En Jo-Anne houdt haar ex-minnaars vanaf nu op gepaste afstand. Ze geeft sommigen nog wel even een make-over, als de tand des tijds hen te pakken krijgt.
Na Marilyn volgt nog een meisje: Candy (die later een kopie van haar moeder zal blijken). En Robin wordt voor de tweede keer oma. Ze wil het niet bekennen en de jongen kan er natuurlijk niets aan doen, maar ze voelt toch een andere band met de twee meisjes dan met Kurd.
Zodra Kurd oud genoeg is verlaat hij het ouderlijk huis en gaat in een alleraardigst huisje wonen, dat hij 'Stairway to Heaven' doopt.