Lance's Lot - deel 2, Arrival
Na een lange wandeltocht op twee kapotte gympen, vanuit het dorp waaruit hij met niet mis te verstane bewoordingen verjaagd is, bereikt Lance in de vroege avond Bridgeport. Hij steekt de rivier over, aarzelt even en besluit dan in de richtig te wandelen van een koepel die hij vanuit de verte heeft zien liggen. Als hij zich niet vergist betreft het een vlindertuin en vlindertuinen bezitten de prettige eigenschap dat ze vrij toegankelijk zijn en warm.En droog, voegt hij er in zichzelf aan toe als het van het ene op het andere moment begint te plenzen.
Gelukkig is hij er bijna.Hij had gelijk, het is een vlindertuin. Helaas eentje zonder fruitbomen of andere oogstbare planten, dus klampt hij de eerste de beste voorbijganger aan en kletst wat te eten los. Gelukkig had ze net een Hawaïaanse cocktail op zak, compleet met parapluutje, die ze graag afstaat aan deze charmante vreemdeling.Lance pakt de welkome versnapering aan en draaft ermee de vlindertuin in, waar hij hem gezeten op een bankje gulzig leeglurkt.Hierna maakt hij het zich zo comfortabel mogelijk en valt al snel in slaap, terwijl wij in de tussentijd genieten van wat fraaie plaatjes van Bridgeport bij nacht.Herhaalde malen wordt Lance wakker op het toch wel erg harde bankje en het zonnetje staat al hoog aan de hemel als hij eindelijk het gevoel heeft werkelijk uitgeslapen te zijn.Omdat het niet de opzet is van een vlindertuin de levende have mee te nemen, besluit Lance de ochtendrust te gebruiken om stiekem wat rondfladderende fauna te vangen en te verkopen."Dat mag niet!", roept een jongetje hem bestraffend toe.
Even overweegt Lance hem een oorvijg te verkopen, maar dan bedenkt hij dat je met honing meer vliegen vangt dan met azijn en knoopt dus een vriendelijk gesprekje aan. Misschien heeft het kereltje wel iets te eten bij zich.Dat blijkt helaas niet het geval en zodra het kind zich uit de voeten heeft gemaakt bukt Lance zich om nog een zeldzame slang te snaaien, waarna de honger definitief met kracht toeslaat.Gelukkig loopt hij buiten een dame tegen het lijf die hem bereidwillig een gevuld bordje overhandigt. Ook later op de dag lukt het hem op deze manier zijn maag gevuld te houden en even overweegt hij de rest van zijn leven gewoon hier door te brengen. Rond de vlindertuin en terend op de gulle gaven van voorbijgangers. Maar dan beseft hij wat een saai leven dat zou zijn en bovendien begint hij zijn oksels te ruiken.
Tijd om een douche te zoeken.Na een zwart ritje met de metro en de aankoop van een slaapzak die hij zich van de opbrengst van de vlinders kan permitteren, bereikt hij de plaatselijke sporthal waar je gelukkig zo naar binnen mag zonder dat iemand vervelende vragen stelt.Even later staat hij, onder eigen begeleiding van het duet van De Parelvissers, heerlijk te weken onder een gloeiendhete douche die al het vuil uit zijn poriën spoelt. Fris en verkwikt weet hij een maaltijd bij een van de sporters te bietsen, die hij buiten op een eenmansterrasje opeet.Vervolgens keert hij terug naar de sportzaal, alwaar een volle blaas en volledige uitputting inmiddels om de voorrang strijden. Een gevecht dat kortstondig gewonnen wordt door de slaap.Als hij na een uurtje ontwaakt, vult hij alsnog het pissoir en spreidt daarna zijn gloednieuwe slaapzak uit in een van de sportruimtes. Die villa is nog verre toekomstmuziek, maar het riante uitzicht heeft hij de tweede nacht hier al bereikt.De volgende ochtend besluit hij een deel van het resterende geld te besteden aan een cursus charisma in het gemeentehuis. Makkelijk contact kunnen maken met mensen lijkt hem een nuttige eigenschap om hem verder te helpen bij het bereiken van zijn uiteindelijke doel.Na de cursus wil hij de opgedane kennis graag gaan toepassen in de praktijk, want hij zou de nacht best weer eens in een gewoon bed willen doorbrengen, bij voorkeur een bed gevuld met nog iemand anders als dat lukt. Iemand van het vrouwelijk geslacht wel te verstaan.Helaas overschaduwt de honger zijn versiertechnieken, wat hem uiteindelijk wel een maaltijd oplevert, maar hij mag niet mee naar boven.Weer buiten vervalt hij in typisch zwerversgedrag dat hem niets anders dan afval oplevert en na een lantarenpaal gestolen te hebben uit een plantsoen (omdat het kon) strijkt hij in arren moede neer in een nogal treurige kinderspeelplaats en kruipt in zijn slaapzak.Het duurt niet lang of niet alleen een sonoor gesnurk stijgt op, maar ook de groene walmen die erop duiden dat een volgend bezoek aan de douches in het sportcomplex enige prioriteit verdient."Je stinkt als een zwerver", zou zijn goede moeder zeggen. En ze zou gelijk hebben.
Gelukkig is hij er bijna.Hij had gelijk, het is een vlindertuin. Helaas eentje zonder fruitbomen of andere oogstbare planten, dus klampt hij de eerste de beste voorbijganger aan en kletst wat te eten los. Gelukkig had ze net een Hawaïaanse cocktail op zak, compleet met parapluutje, die ze graag afstaat aan deze charmante vreemdeling.Lance pakt de welkome versnapering aan en draaft ermee de vlindertuin in, waar hij hem gezeten op een bankje gulzig leeglurkt.Hierna maakt hij het zich zo comfortabel mogelijk en valt al snel in slaap, terwijl wij in de tussentijd genieten van wat fraaie plaatjes van Bridgeport bij nacht.Herhaalde malen wordt Lance wakker op het toch wel erg harde bankje en het zonnetje staat al hoog aan de hemel als hij eindelijk het gevoel heeft werkelijk uitgeslapen te zijn.Omdat het niet de opzet is van een vlindertuin de levende have mee te nemen, besluit Lance de ochtendrust te gebruiken om stiekem wat rondfladderende fauna te vangen en te verkopen."Dat mag niet!", roept een jongetje hem bestraffend toe.
Even overweegt Lance hem een oorvijg te verkopen, maar dan bedenkt hij dat je met honing meer vliegen vangt dan met azijn en knoopt dus een vriendelijk gesprekje aan. Misschien heeft het kereltje wel iets te eten bij zich.Dat blijkt helaas niet het geval en zodra het kind zich uit de voeten heeft gemaakt bukt Lance zich om nog een zeldzame slang te snaaien, waarna de honger definitief met kracht toeslaat.Gelukkig loopt hij buiten een dame tegen het lijf die hem bereidwillig een gevuld bordje overhandigt. Ook later op de dag lukt het hem op deze manier zijn maag gevuld te houden en even overweegt hij de rest van zijn leven gewoon hier door te brengen. Rond de vlindertuin en terend op de gulle gaven van voorbijgangers. Maar dan beseft hij wat een saai leven dat zou zijn en bovendien begint hij zijn oksels te ruiken.
Tijd om een douche te zoeken.Na een zwart ritje met de metro en de aankoop van een slaapzak die hij zich van de opbrengst van de vlinders kan permitteren, bereikt hij de plaatselijke sporthal waar je gelukkig zo naar binnen mag zonder dat iemand vervelende vragen stelt.Even later staat hij, onder eigen begeleiding van het duet van De Parelvissers, heerlijk te weken onder een gloeiendhete douche die al het vuil uit zijn poriën spoelt. Fris en verkwikt weet hij een maaltijd bij een van de sporters te bietsen, die hij buiten op een eenmansterrasje opeet.Vervolgens keert hij terug naar de sportzaal, alwaar een volle blaas en volledige uitputting inmiddels om de voorrang strijden. Een gevecht dat kortstondig gewonnen wordt door de slaap.Als hij na een uurtje ontwaakt, vult hij alsnog het pissoir en spreidt daarna zijn gloednieuwe slaapzak uit in een van de sportruimtes. Die villa is nog verre toekomstmuziek, maar het riante uitzicht heeft hij de tweede nacht hier al bereikt.De volgende ochtend besluit hij een deel van het resterende geld te besteden aan een cursus charisma in het gemeentehuis. Makkelijk contact kunnen maken met mensen lijkt hem een nuttige eigenschap om hem verder te helpen bij het bereiken van zijn uiteindelijke doel.Na de cursus wil hij de opgedane kennis graag gaan toepassen in de praktijk, want hij zou de nacht best weer eens in een gewoon bed willen doorbrengen, bij voorkeur een bed gevuld met nog iemand anders als dat lukt. Iemand van het vrouwelijk geslacht wel te verstaan.Helaas overschaduwt de honger zijn versiertechnieken, wat hem uiteindelijk wel een maaltijd oplevert, maar hij mag niet mee naar boven.Weer buiten vervalt hij in typisch zwerversgedrag dat hem niets anders dan afval oplevert en na een lantarenpaal gestolen te hebben uit een plantsoen (omdat het kon) strijkt hij in arren moede neer in een nogal treurige kinderspeelplaats en kruipt in zijn slaapzak.Het duurt niet lang of niet alleen een sonoor gesnurk stijgt op, maar ook de groene walmen die erop duiden dat een volgend bezoek aan de douches in het sportcomplex enige prioriteit verdient."Je stinkt als een zwerver", zou zijn goede moeder zeggen. En ze zou gelijk hebben.