Generatie 21 - deel 19, De vloek
Cameron had zich tijdens haar reis constant licht schuldig gevoeld dat ze Daryl eigenlijk geen moment echt miste, dus toen ze haar zoon weer in haar armen hield, haar neus in zijn warme nekje drukte en werd doorspoeld met een diep gevoel van genegenheid, luchtte dat haar op. Ze had nooit voor het moederschap gekozen en er ook niet bijzonder naar verlangd, maar zoals met alles in haar leven wilde ze het graag goed doen. Van hem houden was daarbij wel een vereiste en dat ze zo makkelijk zonder hem bleek te kunnen, verontrustte haar een beetje."Wat een onzin", wierp River meteen tegen. "Niet iedereen is geboren als moederkloek. Je wist gewoon dat hij in vertrouwde handen was, daar is niks mis mee." Hij zei het met enige trots en niet onterecht stelde Cameron vast. Er was goed en met liefde voor haar zoon gezorgd.Er bleek post voor haar te zijn. Verbaasd opende Cameron de zoet geurende lavendelkleurige envelop en begon te lezen.Lieve vriendin,
Even een berichtje uit Bridgeport om je te laten weten dat wij het goed maken. Ik weet dat je je een beetje zorgen maakte over mij, maar ik kan je geruststellen: Lance is de liefste man die je je kunt voorstellen en hij maakt me erg gelukkig.Hier fronste Cameron even onwillekeurig haar wenkbrauwen.Hij is de laatste tijd wel een beetje aangekomen door mijn goede zorgen vrees ik. Hij noemt me zijn duivelse kokkin en beschuldigt me ervan hem vet te mesten, maar altijd als grapje. Ik plaag hem terug door te zeggen dat hij mijn creaties ook kan laten staan of er iets minder van nemen, maar daar peinst hij niet over. Ik vind het alleen maar fijn, Het is lang geleden dat ik zo gewaardeerd werd door iemand.Je toegenegen vriendin Jeannie."Je vader is gelukkig", zei Cameron de volgende ochtend tegen River. Ze ontbeten met gebak om Daryls verjaardag te vieren. "Althans, als ik mag afgaan op de verhalen van zijn vriendinnetje."
"Heeft mijn vader een vriendin?", vroeg River verbaasd. "Dat is nieuw."
"Wil jij hem er eens voorzichtig naar vragen? Ik zou het graag ook van zijn kant vernemen, kijken of het klopt."
"Hoezo? Waarom ben je ineens zo geïnteresseerd in zijn liefdesleven?"
"Niet in het zijne, maar in dat van zijn vriendin. Ik beschouw haar een beetje als mijn protegé. Ze is nogal kwetsbaar."
"Oh, ok, ik zal voor je informeren."Cameron mocht Egypte dan achter zich gelaten hebben, Egypte haar niet. De vloek hing als een donkere wolk boven haar hoofd en ze voelde hem continu. Ze pakte haar leven op, zorgde voor de kleine, deed het huishouden, ging naar haar werk, maar ondertussen besteedde ze ieder vrij ogenblik aan een nieuwe, gedwongen hobby.Erg veel vorderingen maakte ze niet. Als deze tuinslang zich al niet door haar liet kussen, hoe moest het dan met de gevaarlijke koningscobra die ze zolang had ondergebracht bij een dierenwinkel. Daarnaast kon ze de vrees niet onderdrukken dat Youssef ernaast zat en dit haar probleem helemaal niet zou verhelpen. Omdat ze zich niet kon voorstellen dat het kussen van een reptiel invloed zou hebben op de vloek van een eeuwenoud monster. Toch gaf ze niet op.Met Naomi en Emilio kon ze het nog steeds goed vinden. Inmiddels waren het vrienden geworden. Met Mariposa hadden ze onderhand aardig wat te stellen. Sinds kort zat ze op de middelbare school en ze had al aardig wat puberstreken. Cameron vond haar er eigenlijk ook te oud uitzien voor haar leeftijd door haar ogen zo zwaar aan te zetten met mascara en opzichtige sieraden te dragen. En hoewel ze er wijselijk haar mond over hield, merkte ze dat haar ouders dat met haar eens waren.Ook haar eigen kind begon langzamerhand in een pubertje te veranderen, het onschuldige babyachtige begon eraf te raken. Cameron had het er moeilijk mee en was blij dat River meer geduld leek te hebben.Op liefdesgebied bevond ze zich in rustig vaarwater. In Egypte had ze Youssef maar verder dan een beetje over en weer flirten ging dat niet, die kerel moest altijd werken. Hier thuis kreeg ze af en toe wel mannelijke aandacht, maar niet van mannen waar ze geïnteresseerd in was. Ze vond het zelfs ronduit vervelend toen Henry zich ineens op die manier was begonnen te uiten, het leek haar niet bepaald goed voor de verhoudingen op de werkvloer. Ze hield dus wijselijk de boot af. Gelukkig leverde dat geen fricties op en ontdekte ze op een late namiddag per ongeluk dat zijn geflirt waarschijnlijk meer het resultaat van een onderdrukte identiteitscrisis was geweest.En als ze haar vrijblijvende overeenkomst met Dominique al nieuw leven had willen inblazen, diens interesses waren tegenwoordig verplaatst richting de nieuwe buurvrouw en het leek zelfs vrij serieus.Af en toe knaagde het aan haar dat er niemand speciaal in haar leven was. Ze was de dertig nu gepasseerd, soms vroeg ze zich af of ze ooit nog een ware liefde zou mogen beleven. Terugdenkend, ook al had ze een aantal vriendjes gehad, moest ze bekennen dat ze nog nooit werkelijk van iemand gehouden had. Al haar affaires waren onserieuze bevliegingen geweest.Er werkelijk onder gebukt gaan deed ze echter niet. Cameron was niet een type dat afhankelijk was van een vaste relatie. Ze had een druk leven, met haar zoontje, haar hobby's en haar werk.En het afschudden van de vloek die nog altijd op haar drukte.Op een donderdagochtend in augustus, Cameron was net een uurtje in de kazerne, klonk er ineens een enorm gerommel dat overging in gedonder en begon vanuit het niets de grond te schudden. Dat er aardbevingen voorkwamen in dit gebied wist ze al, maar dit was de eerste die ze meemaakte. Het duurde ongeveer vijf minuten, toen was alles weer rustig. Meteen daarna begonnen de telefoontjes binnen te komen en rukte ze uit.Urenlang reed ze van adres naar adres om beknelde mensen te bevrijden, branden te blussen en gevaarlijke situaties te verhelpen, zoals lekkende gasleidingen. Onvermoeibaar, draaiend op pure adrenaline. Aanvankelijk had ze het dus niet eens in de gaten. Dat een van de slachtoffers in het zoveelste huis dat ze binnenging een oude bekende bleek te zijn, die ze al in geen jaren meer gezien had maar nooit was vergeten.Ze hielp hem onder de brokstukken vandaan en richtte zich daarna zonder iets te zeggen op een andere klus. Hij herkende haar toch niet in haar uitrusting en op dit moment telde iedere seconde. Er waren nog veel meer mensen in nood. Het verbaasde haar wel dat hij zo klein woonde, op de een of andere manier had ze altijd gedacht dat hij rijker zou zijn.Haar laatste klus bleek meteen de heftigste.
Toen ze de woonkamer binnenrende, trof ze een vrouw aan die bedolven lag onder brandend puin.Ze vreesde dat het al te laat was, maar begon meteen te blussen en toen ze de vlammen gedoofd had, kreunde de vrouw. Ze was overdekt met brandwonden, Cameron gaf haar weinig kans. Ze wachtte tot de ambulance haar had afgevoerd en belde toen met trillende stem de basis. Alles bleek onder controle, haar taak zat erop.
"Goed werk", zei Henry aan de andere kant van de lijn. "Die laatste zal je niet in de koude kleren gaan zitten maar probeer het los te laten. Er wordt alles aan gedaan haar te redden, meer kon je niet doen. Wil je een paar dagen verlof?"
"Nee", antwoordde Cameron, "dan ga ik alleen maar piekeren. Ik werk liever door."Ze reed de wagen terug naar de kazerne, waar ze Charlie aantrof die kennelijk net wilde gaan slapen.
"Blijf je hier vannacht?", vroeg Cameron, terwijl ze bezorgd naar zijn witte gezicht keek. Wie weet wat hij allemaal gezien had.
"Ik ben doodmoe", antwoordde hij, "ik vertrouw mezelf nu niet achter een stuur. Jij wel?"
Even overwoog Cameron zich bij hem te voegen maar toen schudde ze haar hoofd.
"Ik wil naar mijn kind", antwoordde ze. "Ik zie je morgen, hou je taai."
"Jij ook."Achteraf had ze hier spijt van, want thuis bleek dat River precies vandaag had uitgekozen om telefonisch kennis te maken met Jeannie en aldus te ontdekken wie Daryls vader was. Met weinig respect voor haar enerverende dag onderwierp hij haar aan een gekrenkt kruisverhoor."Is het waar? Heb je haar echt verteld dat Daryl een van Lance's kinderen is?"
"Ja."
"Maar is het ook zo?"
"Hoezo maar is het ook zo, anders had ik het toch niet gezegd?"
"Maar.... wanneer dan...?"
Cameron nam een hap en zweeg.
"Toen hij hier was?"
"Wat doet dat er nou toe?"
"Maar waaróm!?"
"Een moment van zwakte kan ik je verzekeren, laat me met rust River, ik ben heel erg moe. Ik wil mijn prak opeten, nog even wat lezen en dan gaan slapen. Morgen ben je de eerste en beantwoord ik al je vragen."River hield haar aan haar belofte.
"Ik snap het niet", begon hij de volgende ochtend verdrietig. "Wat heeft hij dat ik niet heb?"
Hij had er nooit een geheim van gemaakt dat hij meer voor haar voelde dan alleen vriendschap en hoewel Cameron had gehoopt dat dat inmiddels wat verwaterd was, merkte ze nu dat dat kennelijk niet het geval was, wat de situatie extra ongemakkelijk maakte.
"Ik weet wat hij niet heeft en jij wel", reageerde ze emotioneel, "mijn vriendschap. Serieus, je moet er niet teveel achter zoeken, het was pure aantrekkingskracht en niks meer. En het was over zodra het voorbij was.""Oh, dat verandert de zaak", antwoordde River sarcastisch. "Mijn váder, Jezus..."
Cameron keek hem ongelukkig aan. "Ik kan het niet terugdraaien, River", zei ze. "En nu Daryl er eenmaal is, zou ik dat ook niet willen. Jij?"
"Ik ben dus zijn broer", stelde River met een strak gezicht vast. Cameron knikte.Lieve vriendin,Het spijt me vreselijk dat ik problemen heb veroorzaakt. Je moet me geloven dat ik er echt geen idee van had dat het geheim was, anders had ik het natuurlijk nooit verteld. Ik hoop dat je me wilt vergeven en dat dit voorval niet tussen ons in komt te staan. Ik begrijp dat het voor River een vreemde gewaarwording moet zijn dat hij er onverwacht een broertje bij blijkt te hebben, maar daar is hij toch wel aan gewend lijkt me dus hoe kan dat een probleem zijn? Hij zal wel bijtrekken als hij de schok te boven is.Wat betreft ons leventje hier, we zijn nog steeds erg gelukkig. Ik weet niet hoe het komt, maar Lance is een echte huismus aan het worden. Ik vind het leuk te geloven dat dat door mijn goede zorgen komt, maar het kan ook dat zijn leeftijd een rol begint te spelen.Sinds kort is hij begonnen met sporten omdat - zoals hij zegt - zijn gewicht hem in de weg begint te zitten. We hebben nu boven een trimstoestel staan en daar is hij elke dag op te vinden. Ik zeg het maar niet tegen hem, maar ik kan eerlijk gezegd niet veel resultaat zien. Hij wordt eerder steeds dikker en het zou me niet verbazen als zijn grote hobby, naast mijn kookkunsten, daar debet aan is. Ik heb hem al gezegd dat hij echt niet elk experiment helemaal hoeft op te drinken, maar hij luistert niet. Mij maakt het niet uit, ik vind hem mollig net zo lief als slank."En dan nog een nieuwtje tot besluit: sinds kort heb ik last van ochtendmisselijkheid. Zou het niet leuk zijn als jouw kleine Daryl er nog een broertje of zusje bij krijgt? Maar sssst, voorlopig nog even mondje dicht, ik heb het zelfs nog niet aan Lance verteld. Ik wil het eerst zeker weten.Je toegenegen vriendin JeannieCameron had gemengde gevoelens over de zwangerschap. Ze hoopte dat Lance het meisje niet in de steek zou laten zoals hij met elke andere vrouw gedaan had, maar ze had geen andere keuze dan hem het voordeel van de twijfel te gunnen. En uiteraard vergaf ze Jeannie, hoe kon die immers weten dat ze tegenover de rest van de wereld zo geheimzinnig had gedaan, dat had ze er niet bij verteld. Gelukkig had River zich er inderdaad vrij snel bij neergelegd. Het enige verschil met vroeger was dat hij Daryl nu consequent met 'broertje' aansprak, maar dat vond Cameron wel lief klinken.Ondertussen ging het oefenen met de slang onverminderd door en op een middag lukte het haar eindelijk de tuinslang - zoals ze hem bleef noemen - een kus te geven. Even overwoog ze hem meteen door de cobra te vervangen, maar toen besloot ze dat het misschien slimmer was niet over een nacht ijs te gaan. Een giftige beet bovenop een vloek leek haar wat veel van het goede, koningscobra's waren levensgevaarlijk.Zodra het haar gelukt zou zijn de vloek op te heffen, wilde ze meteen terug naar Egypte, maar het zat haar nog steeds dwars dat ze die mummies niet aankon. "Is daar een speciale techniek voor?", vroeg ze op een dag door de telefoon aan opa Silas, de enige die wist dat ze in levensgevaar verkeerde. "Of is het puur kracht? Of heb je een beetje zitten opscheppen tegen me?"
"Opscheppen!?", klonk het verontwaardigd over de andere kant van de lijn, "van je wis en waarachtig niet! Er komt inderdaad wel een zekere techniek bij kijken. Misschien moet je je eens in Oosterse vechtsport gaan verdiepen. Waarom kom je niet weer eens gezellig deze kant op, dan geef ik je wat lessen. Maar probeer eerst die cobra te verleiden, dat heeft nu prioriteit."
Even een berichtje uit Bridgeport om je te laten weten dat wij het goed maken. Ik weet dat je je een beetje zorgen maakte over mij, maar ik kan je geruststellen: Lance is de liefste man die je je kunt voorstellen en hij maakt me erg gelukkig.Hier fronste Cameron even onwillekeurig haar wenkbrauwen.Hij is de laatste tijd wel een beetje aangekomen door mijn goede zorgen vrees ik. Hij noemt me zijn duivelse kokkin en beschuldigt me ervan hem vet te mesten, maar altijd als grapje. Ik plaag hem terug door te zeggen dat hij mijn creaties ook kan laten staan of er iets minder van nemen, maar daar peinst hij niet over. Ik vind het alleen maar fijn, Het is lang geleden dat ik zo gewaardeerd werd door iemand.Je toegenegen vriendin Jeannie."Je vader is gelukkig", zei Cameron de volgende ochtend tegen River. Ze ontbeten met gebak om Daryls verjaardag te vieren. "Althans, als ik mag afgaan op de verhalen van zijn vriendinnetje."
"Heeft mijn vader een vriendin?", vroeg River verbaasd. "Dat is nieuw."
"Wil jij hem er eens voorzichtig naar vragen? Ik zou het graag ook van zijn kant vernemen, kijken of het klopt."
"Hoezo? Waarom ben je ineens zo geïnteresseerd in zijn liefdesleven?"
"Niet in het zijne, maar in dat van zijn vriendin. Ik beschouw haar een beetje als mijn protegé. Ze is nogal kwetsbaar."
"Oh, ok, ik zal voor je informeren."Cameron mocht Egypte dan achter zich gelaten hebben, Egypte haar niet. De vloek hing als een donkere wolk boven haar hoofd en ze voelde hem continu. Ze pakte haar leven op, zorgde voor de kleine, deed het huishouden, ging naar haar werk, maar ondertussen besteedde ze ieder vrij ogenblik aan een nieuwe, gedwongen hobby.Erg veel vorderingen maakte ze niet. Als deze tuinslang zich al niet door haar liet kussen, hoe moest het dan met de gevaarlijke koningscobra die ze zolang had ondergebracht bij een dierenwinkel. Daarnaast kon ze de vrees niet onderdrukken dat Youssef ernaast zat en dit haar probleem helemaal niet zou verhelpen. Omdat ze zich niet kon voorstellen dat het kussen van een reptiel invloed zou hebben op de vloek van een eeuwenoud monster. Toch gaf ze niet op.Met Naomi en Emilio kon ze het nog steeds goed vinden. Inmiddels waren het vrienden geworden. Met Mariposa hadden ze onderhand aardig wat te stellen. Sinds kort zat ze op de middelbare school en ze had al aardig wat puberstreken. Cameron vond haar er eigenlijk ook te oud uitzien voor haar leeftijd door haar ogen zo zwaar aan te zetten met mascara en opzichtige sieraden te dragen. En hoewel ze er wijselijk haar mond over hield, merkte ze dat haar ouders dat met haar eens waren.Ook haar eigen kind begon langzamerhand in een pubertje te veranderen, het onschuldige babyachtige begon eraf te raken. Cameron had het er moeilijk mee en was blij dat River meer geduld leek te hebben.Op liefdesgebied bevond ze zich in rustig vaarwater. In Egypte had ze Youssef maar verder dan een beetje over en weer flirten ging dat niet, die kerel moest altijd werken. Hier thuis kreeg ze af en toe wel mannelijke aandacht, maar niet van mannen waar ze geïnteresseerd in was. Ze vond het zelfs ronduit vervelend toen Henry zich ineens op die manier was begonnen te uiten, het leek haar niet bepaald goed voor de verhoudingen op de werkvloer. Ze hield dus wijselijk de boot af. Gelukkig leverde dat geen fricties op en ontdekte ze op een late namiddag per ongeluk dat zijn geflirt waarschijnlijk meer het resultaat van een onderdrukte identiteitscrisis was geweest.En als ze haar vrijblijvende overeenkomst met Dominique al nieuw leven had willen inblazen, diens interesses waren tegenwoordig verplaatst richting de nieuwe buurvrouw en het leek zelfs vrij serieus.Af en toe knaagde het aan haar dat er niemand speciaal in haar leven was. Ze was de dertig nu gepasseerd, soms vroeg ze zich af of ze ooit nog een ware liefde zou mogen beleven. Terugdenkend, ook al had ze een aantal vriendjes gehad, moest ze bekennen dat ze nog nooit werkelijk van iemand gehouden had. Al haar affaires waren onserieuze bevliegingen geweest.Er werkelijk onder gebukt gaan deed ze echter niet. Cameron was niet een type dat afhankelijk was van een vaste relatie. Ze had een druk leven, met haar zoontje, haar hobby's en haar werk.En het afschudden van de vloek die nog altijd op haar drukte.Op een donderdagochtend in augustus, Cameron was net een uurtje in de kazerne, klonk er ineens een enorm gerommel dat overging in gedonder en begon vanuit het niets de grond te schudden. Dat er aardbevingen voorkwamen in dit gebied wist ze al, maar dit was de eerste die ze meemaakte. Het duurde ongeveer vijf minuten, toen was alles weer rustig. Meteen daarna begonnen de telefoontjes binnen te komen en rukte ze uit.Urenlang reed ze van adres naar adres om beknelde mensen te bevrijden, branden te blussen en gevaarlijke situaties te verhelpen, zoals lekkende gasleidingen. Onvermoeibaar, draaiend op pure adrenaline. Aanvankelijk had ze het dus niet eens in de gaten. Dat een van de slachtoffers in het zoveelste huis dat ze binnenging een oude bekende bleek te zijn, die ze al in geen jaren meer gezien had maar nooit was vergeten.Ze hielp hem onder de brokstukken vandaan en richtte zich daarna zonder iets te zeggen op een andere klus. Hij herkende haar toch niet in haar uitrusting en op dit moment telde iedere seconde. Er waren nog veel meer mensen in nood. Het verbaasde haar wel dat hij zo klein woonde, op de een of andere manier had ze altijd gedacht dat hij rijker zou zijn.Haar laatste klus bleek meteen de heftigste.
Toen ze de woonkamer binnenrende, trof ze een vrouw aan die bedolven lag onder brandend puin.Ze vreesde dat het al te laat was, maar begon meteen te blussen en toen ze de vlammen gedoofd had, kreunde de vrouw. Ze was overdekt met brandwonden, Cameron gaf haar weinig kans. Ze wachtte tot de ambulance haar had afgevoerd en belde toen met trillende stem de basis. Alles bleek onder controle, haar taak zat erop.
"Goed werk", zei Henry aan de andere kant van de lijn. "Die laatste zal je niet in de koude kleren gaan zitten maar probeer het los te laten. Er wordt alles aan gedaan haar te redden, meer kon je niet doen. Wil je een paar dagen verlof?"
"Nee", antwoordde Cameron, "dan ga ik alleen maar piekeren. Ik werk liever door."Ze reed de wagen terug naar de kazerne, waar ze Charlie aantrof die kennelijk net wilde gaan slapen.
"Blijf je hier vannacht?", vroeg Cameron, terwijl ze bezorgd naar zijn witte gezicht keek. Wie weet wat hij allemaal gezien had.
"Ik ben doodmoe", antwoordde hij, "ik vertrouw mezelf nu niet achter een stuur. Jij wel?"
Even overwoog Cameron zich bij hem te voegen maar toen schudde ze haar hoofd.
"Ik wil naar mijn kind", antwoordde ze. "Ik zie je morgen, hou je taai."
"Jij ook."Achteraf had ze hier spijt van, want thuis bleek dat River precies vandaag had uitgekozen om telefonisch kennis te maken met Jeannie en aldus te ontdekken wie Daryls vader was. Met weinig respect voor haar enerverende dag onderwierp hij haar aan een gekrenkt kruisverhoor."Is het waar? Heb je haar echt verteld dat Daryl een van Lance's kinderen is?"
"Ja."
"Maar is het ook zo?"
"Hoezo maar is het ook zo, anders had ik het toch niet gezegd?"
"Maar.... wanneer dan...?"
Cameron nam een hap en zweeg.
"Toen hij hier was?"
"Wat doet dat er nou toe?"
"Maar waaróm!?"
"Een moment van zwakte kan ik je verzekeren, laat me met rust River, ik ben heel erg moe. Ik wil mijn prak opeten, nog even wat lezen en dan gaan slapen. Morgen ben je de eerste en beantwoord ik al je vragen."River hield haar aan haar belofte.
"Ik snap het niet", begon hij de volgende ochtend verdrietig. "Wat heeft hij dat ik niet heb?"
Hij had er nooit een geheim van gemaakt dat hij meer voor haar voelde dan alleen vriendschap en hoewel Cameron had gehoopt dat dat inmiddels wat verwaterd was, merkte ze nu dat dat kennelijk niet het geval was, wat de situatie extra ongemakkelijk maakte.
"Ik weet wat hij niet heeft en jij wel", reageerde ze emotioneel, "mijn vriendschap. Serieus, je moet er niet teveel achter zoeken, het was pure aantrekkingskracht en niks meer. En het was over zodra het voorbij was.""Oh, dat verandert de zaak", antwoordde River sarcastisch. "Mijn váder, Jezus..."
Cameron keek hem ongelukkig aan. "Ik kan het niet terugdraaien, River", zei ze. "En nu Daryl er eenmaal is, zou ik dat ook niet willen. Jij?"
"Ik ben dus zijn broer", stelde River met een strak gezicht vast. Cameron knikte.Lieve vriendin,Het spijt me vreselijk dat ik problemen heb veroorzaakt. Je moet me geloven dat ik er echt geen idee van had dat het geheim was, anders had ik het natuurlijk nooit verteld. Ik hoop dat je me wilt vergeven en dat dit voorval niet tussen ons in komt te staan. Ik begrijp dat het voor River een vreemde gewaarwording moet zijn dat hij er onverwacht een broertje bij blijkt te hebben, maar daar is hij toch wel aan gewend lijkt me dus hoe kan dat een probleem zijn? Hij zal wel bijtrekken als hij de schok te boven is.Wat betreft ons leventje hier, we zijn nog steeds erg gelukkig. Ik weet niet hoe het komt, maar Lance is een echte huismus aan het worden. Ik vind het leuk te geloven dat dat door mijn goede zorgen komt, maar het kan ook dat zijn leeftijd een rol begint te spelen.Sinds kort is hij begonnen met sporten omdat - zoals hij zegt - zijn gewicht hem in de weg begint te zitten. We hebben nu boven een trimstoestel staan en daar is hij elke dag op te vinden. Ik zeg het maar niet tegen hem, maar ik kan eerlijk gezegd niet veel resultaat zien. Hij wordt eerder steeds dikker en het zou me niet verbazen als zijn grote hobby, naast mijn kookkunsten, daar debet aan is. Ik heb hem al gezegd dat hij echt niet elk experiment helemaal hoeft op te drinken, maar hij luistert niet. Mij maakt het niet uit, ik vind hem mollig net zo lief als slank."En dan nog een nieuwtje tot besluit: sinds kort heb ik last van ochtendmisselijkheid. Zou het niet leuk zijn als jouw kleine Daryl er nog een broertje of zusje bij krijgt? Maar sssst, voorlopig nog even mondje dicht, ik heb het zelfs nog niet aan Lance verteld. Ik wil het eerst zeker weten.Je toegenegen vriendin JeannieCameron had gemengde gevoelens over de zwangerschap. Ze hoopte dat Lance het meisje niet in de steek zou laten zoals hij met elke andere vrouw gedaan had, maar ze had geen andere keuze dan hem het voordeel van de twijfel te gunnen. En uiteraard vergaf ze Jeannie, hoe kon die immers weten dat ze tegenover de rest van de wereld zo geheimzinnig had gedaan, dat had ze er niet bij verteld. Gelukkig had River zich er inderdaad vrij snel bij neergelegd. Het enige verschil met vroeger was dat hij Daryl nu consequent met 'broertje' aansprak, maar dat vond Cameron wel lief klinken.Ondertussen ging het oefenen met de slang onverminderd door en op een middag lukte het haar eindelijk de tuinslang - zoals ze hem bleef noemen - een kus te geven. Even overwoog ze hem meteen door de cobra te vervangen, maar toen besloot ze dat het misschien slimmer was niet over een nacht ijs te gaan. Een giftige beet bovenop een vloek leek haar wat veel van het goede, koningscobra's waren levensgevaarlijk.Zodra het haar gelukt zou zijn de vloek op te heffen, wilde ze meteen terug naar Egypte, maar het zat haar nog steeds dwars dat ze die mummies niet aankon. "Is daar een speciale techniek voor?", vroeg ze op een dag door de telefoon aan opa Silas, de enige die wist dat ze in levensgevaar verkeerde. "Of is het puur kracht? Of heb je een beetje zitten opscheppen tegen me?"
"Opscheppen!?", klonk het verontwaardigd over de andere kant van de lijn, "van je wis en waarachtig niet! Er komt inderdaad wel een zekere techniek bij kijken. Misschien moet je je eens in Oosterse vechtsport gaan verdiepen. Waarom kom je niet weer eens gezellig deze kant op, dan geef ik je wat lessen. Maar probeer eerst die cobra te verleiden, dat heeft nu prioriteit."