Generatie 6 - deel 4, Hoe overleef ik een midlifecrisis?
Op een avond ontmoet Amanda de vampier Yuri Ivanov op een feestje, de vader van haar vroegere vriendje Dimitri. Na wat beleefdheden over en weer ("Nee, Dimitri heeft nog steeds geen relatie, hij is nooit echt over jullie breuk heen gekomen") begint Yuri wat te flirten met Amanda en die is daar niet ongevoelig voor.
Aan de ene kant voelt ze zich schuldig, aan de andere kant begint haar bloed er zo wild van te stromen dat ze niet in staat is het tegen te houden. Wat niet weet wat niet deert besluit ze - er zijn gelukkig geen paparazzi in de buurt - en Amanda en Yuri laten zich vrij schaamteloos gaan.
Wel binnen de perken van het betamelijke uiteraard, ze zijn onder gasten. Antonie ontmoet SB X-automat000001 in het dorp en het raakt hem hoe eenzaam de SimBot is. Alle Sims keren zich doorlopend walgend van zijn zoon af, inclusief Antonie zelf. Hij kan het niet helpen, het is sterker dan hijzelf. Een gevoel van onpasselijkheid dat diep onder het middenrif begint en langzaam naar boven welt elke keer dat je je realiseert wat je voor je ziet, waarna je eigenlijk alleen nog maar heel hard wilt wegrennen. Ter plekke besluit Antonie dat hij SB X-automat000001 moet helpen. Hij diept zijn delver op uit zijn zak en trekt er andermaal op uit, op zoek naar de roze diamant en naar palladium. Zijn zoon moet een vriend krijgen, iemand die hetzelfde is als hij en niet van hem walgt.
Hij is zo vastberaden zijn missie tot een goed einde te brengen, dat hij de tijd erbij vergeet en soms middenin de nacht op zijn delver in slaap sukkelt of een uiltje knapt in een stoel. Niet zelden vergeet hij hierbij het thuisfront even op de hoogte te brengen waar hij uithangt. De tijd verglijdt en Antonie wordt een veertiger. Het leeftijdsverschil tussen hem en Amanda is nooit een probleem geweest (integendeel, voorheen vond Amanda het alleen maar machtig interessant, zo'n volwassen geliefde), maar nu begint ze zich te ergeren aan de lijntjes in zijn gezicht en zijn weinig avontuurlijke instelling. Bovendien irriteert het haar mateloos dat Antonie hele nachten wegblijft voor een stomme robot en daarbij vaak zo zwart als roet thuiskomt. Antonie krijgt de kans niet om uit leggen dat dat komt door allerlei wildspannende avonturen die hij beleeft met dinosaurussen en reuzenmieren in ondergrondse gangen. Amanda kijft hem de huid vol en verdrietig stapt hij dan maar onder de douche om zich schoon te maken. Julian en Daniël intussen ontgaan de spanningen tussen hun ouders natuurlijk niet. Ze hebben er een hekel aan als hun moeder zo schreeuwt, maar aan de andere kant vinden ze dat hun vader zich ook wel wat vreemd gedraagt en erg in zichzelf gekeerd is de laatste tijd. Ze gaan dagelijks braaf naar school en hopen er maar het beste van. Amanda wordt steeds ongelukkiger met haar leven, waarin alle rek uit haar carrière is (ze heeft immers de top bereikt?) en haar huwelijk ingesukkeld lijkt, met een oude zonderlinge echtgenoot. Hier komt nog iets bij: bij het aanschouwen van Antonie's rimpels beseft ze dat ook voor haarzelf de tijd niet stil staat. Binnen afzienbare tijd zal ook bij haar de tand des tijds toeslaan en de aftakeling beginnen.Amanda voelt zich rusteloos en wil het roer omgooien. Langzamerhand vormt zich een snood plannetje in haar hoofd. Op een ochtend dat de kinderen op school zijn en Antonie weer ergens de grond omploegt, nodigt ze Yuri Ivanov uit en probeert hem te verleiden. Yuri doorziet haar plannen en probeert haar ervan te weerhouden. "Je hebt geen idee wat je over jezelf afroept, meisje. Als je deze stap zet is er geen weg meer terug, en gooi je alles overboord wat je lief is."
"Maar ik wil het Yuri, ik wil het écht! Ik ga dóód in dit ingezakte bestaan. Er móet iets gebeuren, ik wil het gewoon!" Uiteindelijk geeft Yuri toe en bezorgt Amanda een van de zoetste momenten in haar leven. Op dat moment komt Daniël net naar huis met een vriendje (Julian moest nablijven om de boiler op school te repareren) en treft nog net de vampier bij de voordeur. Bevreemd kijkt hij het wezen na, niet in staat het gevoel van paniek dat hem overvalt te verklaren. Maar binnen wacht zijn moeder met een gelukzalige glimlach en alles lijkt in orde. De dagen hierna voelt Amanda zich geweldig. Verheugd bedenkt ze dat dit een van de laatste keren is dat ze haar lieverlingskostje zal eten - verrassingsstoofpotje - en dat ze voortaan alleen nog maar voor haar man en kinderen zal koken en niet voor zichzelf. Het feit dat de kogel door de kerk is en er hoe dan ook een enorme verandering op stapel staat, maakt bovendien dat ze zich ook niet meer zo ergert aan Antonie en beseft dat ze hem eigenlijk nog steeds heel lief vindt. Hierdoor lijken ze warempel weer wat dichter naar elkaar toe te groeien, hetgeen Amanda toch ook wel wat verwart. Als ze dan bovendien bij een opdracht - hij had haar uitgedaagd 500 Simdollar te verdienen met musiceren - SB X-automat000001 bezoekt en tijdens een heel vriendschappelijk gesprekje merkt hoe intens verdrietig en eenzaam de SimBot zich inderdaad voelt, begrijpt ze ineens Antonie's drang om zijn mechanische zoon te helpen.Een warm gevoel van liefde voor haar man doorstroomt haar: wat een ontstellende opofferingsgezinde lieverd is hij toch en wat een ondankbaar en ontrouw wezen zijzelf. Ze besluit alle gebeurtenissen af te wachten, maar is zielsblij dat er ergens thuis in de kast een flesje Anti-vampirisme staat, dat Antonie ooit heeft meegenomen toen hij het ouderlijk huis verliet. En dan, toch nog onverwacht, transformeert Amanda. Na een paar extreem pijnlijke ogenblikken voelt ze zich als herboren. Ze wordt overspoeld door een ongekend gevoel van sensualiteit en onkwetsbaarheid. Als ze thuis in de spiegel kijkt ziet ze dat haar steile haar een natuurlijke slag heeft gekregen, dat haar wimpers prachtig lang zijn geworden en dat haar ogen haar tegemoet glinsteren met een intensiteit die haar in extase brengt. Als vanzelf meet ze zich een nieuwe outfit aan die bij haar nieuwe ik past en besluit dan definitief dat ze de juiste beslissing heeft genomen. Antonie is verbijsterd als hij ontdekt wat er met zijn vrouw is gebeurd. Hij vermoedt dat een vampier haar op een onbewaakt ogenblik te grazen heeft genomen en heeft met haar te doen. Hij besluit haar met alle liefde te omringen, hoewel hij niet bijzonder gecharmeerd is van haar nieuwe looks - hij hield van haar natuurlijke, Scandinavische schoonheid - in de hoop dat hij haar tezijnertijd met zachte doch dwingende hand kan overreden terug te transformeren.
Hij biedt zich zelfs aan als ontbijt, een gewaarwording die - zo moet hij bekennen - bepaald niet onprettig is. Zijn gevoelens van begrip en medeleven verdwijnen echter als sneeuw voor de zon als hij van Yuri Ivanov hoort hoe de vork werkelijk in de steel zit. Yuri beschrijft fijntjes hoe Amanda zelf bedelde om de transformatie en verzuimt niet daarbij te vermelden hoe ze daarbij klaagde over haar ingekakte leven en een huwelijk met een man op wie ze volledig was uitgekeken. Bovendien zegt Yuri het niet met zoveel woorden, maar hij suggereert overduidelijk dat er nog wel meer heeft plaatsgevonden dan louter een platonische transformatie. Antonie is kapot. Hij confronteert Amanda met wat hij heeft gehoord. Die kan niet ontkennen dat ze zelf actief gekozen heeft voor het vampirisme, maar met klem ontkent ze iedere aantijging dat er meer is geweest tussen haar en Yuri, op wat geflirt over en weer na. Antonie's vertrouwen is echter volkomen om zeep. Er vallen harde woorden en zelf een paar rake klappen en voor de echtelieden het beseffen staat hun balkje zwaar in het rood en verbreken ze hun huwelijk. Amanda verlaat ogenblikkelijk het huis en hervat niet veel later haar relatie met Dimitri. Antonie blijft als een gebroken man achter, maar wordt vol warmte en liefde gesteund door zijn zoons, die hun moeder dan wel niet de rug toekeren, maar verder weinig begrip hebben voor haar keuze. De tijd verstrijkt en Daniël wordt een tiener, die evenals zijn broer en opa bijzonder muzikaal is. En Antonie bereikt eindelijk zijn doel: hij slaagt erin SB X-automat000002 te creëren, de zus van SB X-automat000001. De SimBots zijn onmiddellijk dol op elkaar - ze juichen elke keer als ze zich realiseren wie ze voor zich hebben - en trekken bij elkaar in.
Wel binnen de perken van het betamelijke uiteraard, ze zijn onder gasten. Antonie ontmoet SB X-automat000001 in het dorp en het raakt hem hoe eenzaam de SimBot is. Alle Sims keren zich doorlopend walgend van zijn zoon af, inclusief Antonie zelf. Hij kan het niet helpen, het is sterker dan hijzelf. Een gevoel van onpasselijkheid dat diep onder het middenrif begint en langzaam naar boven welt elke keer dat je je realiseert wat je voor je ziet, waarna je eigenlijk alleen nog maar heel hard wilt wegrennen. Ter plekke besluit Antonie dat hij SB X-automat000001 moet helpen. Hij diept zijn delver op uit zijn zak en trekt er andermaal op uit, op zoek naar de roze diamant en naar palladium. Zijn zoon moet een vriend krijgen, iemand die hetzelfde is als hij en niet van hem walgt.
Hij is zo vastberaden zijn missie tot een goed einde te brengen, dat hij de tijd erbij vergeet en soms middenin de nacht op zijn delver in slaap sukkelt of een uiltje knapt in een stoel. Niet zelden vergeet hij hierbij het thuisfront even op de hoogte te brengen waar hij uithangt. De tijd verglijdt en Antonie wordt een veertiger. Het leeftijdsverschil tussen hem en Amanda is nooit een probleem geweest (integendeel, voorheen vond Amanda het alleen maar machtig interessant, zo'n volwassen geliefde), maar nu begint ze zich te ergeren aan de lijntjes in zijn gezicht en zijn weinig avontuurlijke instelling. Bovendien irriteert het haar mateloos dat Antonie hele nachten wegblijft voor een stomme robot en daarbij vaak zo zwart als roet thuiskomt. Antonie krijgt de kans niet om uit leggen dat dat komt door allerlei wildspannende avonturen die hij beleeft met dinosaurussen en reuzenmieren in ondergrondse gangen. Amanda kijft hem de huid vol en verdrietig stapt hij dan maar onder de douche om zich schoon te maken. Julian en Daniël intussen ontgaan de spanningen tussen hun ouders natuurlijk niet. Ze hebben er een hekel aan als hun moeder zo schreeuwt, maar aan de andere kant vinden ze dat hun vader zich ook wel wat vreemd gedraagt en erg in zichzelf gekeerd is de laatste tijd. Ze gaan dagelijks braaf naar school en hopen er maar het beste van. Amanda wordt steeds ongelukkiger met haar leven, waarin alle rek uit haar carrière is (ze heeft immers de top bereikt?) en haar huwelijk ingesukkeld lijkt, met een oude zonderlinge echtgenoot. Hier komt nog iets bij: bij het aanschouwen van Antonie's rimpels beseft ze dat ook voor haarzelf de tijd niet stil staat. Binnen afzienbare tijd zal ook bij haar de tand des tijds toeslaan en de aftakeling beginnen.Amanda voelt zich rusteloos en wil het roer omgooien. Langzamerhand vormt zich een snood plannetje in haar hoofd. Op een ochtend dat de kinderen op school zijn en Antonie weer ergens de grond omploegt, nodigt ze Yuri Ivanov uit en probeert hem te verleiden. Yuri doorziet haar plannen en probeert haar ervan te weerhouden. "Je hebt geen idee wat je over jezelf afroept, meisje. Als je deze stap zet is er geen weg meer terug, en gooi je alles overboord wat je lief is."
"Maar ik wil het Yuri, ik wil het écht! Ik ga dóód in dit ingezakte bestaan. Er móet iets gebeuren, ik wil het gewoon!" Uiteindelijk geeft Yuri toe en bezorgt Amanda een van de zoetste momenten in haar leven. Op dat moment komt Daniël net naar huis met een vriendje (Julian moest nablijven om de boiler op school te repareren) en treft nog net de vampier bij de voordeur. Bevreemd kijkt hij het wezen na, niet in staat het gevoel van paniek dat hem overvalt te verklaren. Maar binnen wacht zijn moeder met een gelukzalige glimlach en alles lijkt in orde. De dagen hierna voelt Amanda zich geweldig. Verheugd bedenkt ze dat dit een van de laatste keren is dat ze haar lieverlingskostje zal eten - verrassingsstoofpotje - en dat ze voortaan alleen nog maar voor haar man en kinderen zal koken en niet voor zichzelf. Het feit dat de kogel door de kerk is en er hoe dan ook een enorme verandering op stapel staat, maakt bovendien dat ze zich ook niet meer zo ergert aan Antonie en beseft dat ze hem eigenlijk nog steeds heel lief vindt. Hierdoor lijken ze warempel weer wat dichter naar elkaar toe te groeien, hetgeen Amanda toch ook wel wat verwart. Als ze dan bovendien bij een opdracht - hij had haar uitgedaagd 500 Simdollar te verdienen met musiceren - SB X-automat000001 bezoekt en tijdens een heel vriendschappelijk gesprekje merkt hoe intens verdrietig en eenzaam de SimBot zich inderdaad voelt, begrijpt ze ineens Antonie's drang om zijn mechanische zoon te helpen.Een warm gevoel van liefde voor haar man doorstroomt haar: wat een ontstellende opofferingsgezinde lieverd is hij toch en wat een ondankbaar en ontrouw wezen zijzelf. Ze besluit alle gebeurtenissen af te wachten, maar is zielsblij dat er ergens thuis in de kast een flesje Anti-vampirisme staat, dat Antonie ooit heeft meegenomen toen hij het ouderlijk huis verliet. En dan, toch nog onverwacht, transformeert Amanda. Na een paar extreem pijnlijke ogenblikken voelt ze zich als herboren. Ze wordt overspoeld door een ongekend gevoel van sensualiteit en onkwetsbaarheid. Als ze thuis in de spiegel kijkt ziet ze dat haar steile haar een natuurlijke slag heeft gekregen, dat haar wimpers prachtig lang zijn geworden en dat haar ogen haar tegemoet glinsteren met een intensiteit die haar in extase brengt. Als vanzelf meet ze zich een nieuwe outfit aan die bij haar nieuwe ik past en besluit dan definitief dat ze de juiste beslissing heeft genomen. Antonie is verbijsterd als hij ontdekt wat er met zijn vrouw is gebeurd. Hij vermoedt dat een vampier haar op een onbewaakt ogenblik te grazen heeft genomen en heeft met haar te doen. Hij besluit haar met alle liefde te omringen, hoewel hij niet bijzonder gecharmeerd is van haar nieuwe looks - hij hield van haar natuurlijke, Scandinavische schoonheid - in de hoop dat hij haar tezijnertijd met zachte doch dwingende hand kan overreden terug te transformeren.
Hij biedt zich zelfs aan als ontbijt, een gewaarwording die - zo moet hij bekennen - bepaald niet onprettig is. Zijn gevoelens van begrip en medeleven verdwijnen echter als sneeuw voor de zon als hij van Yuri Ivanov hoort hoe de vork werkelijk in de steel zit. Yuri beschrijft fijntjes hoe Amanda zelf bedelde om de transformatie en verzuimt niet daarbij te vermelden hoe ze daarbij klaagde over haar ingekakte leven en een huwelijk met een man op wie ze volledig was uitgekeken. Bovendien zegt Yuri het niet met zoveel woorden, maar hij suggereert overduidelijk dat er nog wel meer heeft plaatsgevonden dan louter een platonische transformatie. Antonie is kapot. Hij confronteert Amanda met wat hij heeft gehoord. Die kan niet ontkennen dat ze zelf actief gekozen heeft voor het vampirisme, maar met klem ontkent ze iedere aantijging dat er meer is geweest tussen haar en Yuri, op wat geflirt over en weer na. Antonie's vertrouwen is echter volkomen om zeep. Er vallen harde woorden en zelf een paar rake klappen en voor de echtelieden het beseffen staat hun balkje zwaar in het rood en verbreken ze hun huwelijk. Amanda verlaat ogenblikkelijk het huis en hervat niet veel later haar relatie met Dimitri. Antonie blijft als een gebroken man achter, maar wordt vol warmte en liefde gesteund door zijn zoons, die hun moeder dan wel niet de rug toekeren, maar verder weinig begrip hebben voor haar keuze. De tijd verstrijkt en Daniël wordt een tiener, die evenals zijn broer en opa bijzonder muzikaal is. En Antonie bereikt eindelijk zijn doel: hij slaagt erin SB X-automat000002 te creëren, de zus van SB X-automat000001. De SimBots zijn onmiddellijk dol op elkaar - ze juichen elke keer als ze zich realiseren wie ze voor zich hebben - en trekken bij elkaar in.