Generatie 10 - deel 2, Romantiek
Niet lang nadat Siobhán terugkwam van haar reis door Frankrijk, trok ze in een ander huis.
Het was vrij oud en tot voor kort werd het bewoond door een bejaard dametje, dat recent was overleden. Van binnen was het sterk gedateerd en met behulp van geld van haar ouders renoveerde Siobhán het van boven tot onder, helemaal volgens haar eigen smaak. De tuin liet ze nog even voor wat hij was. Zelf geld verdienen deed ze nog niet. Ze had een flinke spaarpot en ontving nooit rekeningen, voorlopig wilde ze al haar energie steken in reizen.Nu en dan zakte ze voor de televisie om naar oude filmpjes te kijken die ze in de tuin van haar ouderlijk huis gemaakt had. Aan de ene kant maakte dat haar nostalgisch - wat een warme jeugd had ze toch gehad! - maar aan de andere kant stond ze te trappelen om helemaal onafhankelijk haar leven te leiden.Ook Boontje was nu uitgegroeid tot een uit de kluiten gewassen pop, maar eigenlijk was Siobhán een beetje over hem heen gegroeid. Nog een keer speelde ze met hem en liet hem wat huishoudelijke taakjes doen, maar daarna borg ze hem op, om hem nooit meer tevoorschijn te halen.** Boontje is namelijk uit mijn spel verdwenen nadat ik door problemen met mijn spel opnieuw moest beginnenToen ze een paar dagen thuis was belde de oudere Fransman met wie ze marshmallows had geroosterd, die graag wilde weten of ze goed was aangekomen en hoe het verder met haar ging. Siobhán zei dat alles heel goed ging, dat ze zich hier gelukkig wel thuis voelde, maar dat ze eigenlijk niet kon wachten weer opnieuw op reis te gaan.Omdat ze in Frankrijk gemerkt had dat het bij het uitvoeren van opdrachten erg handig was als je een beetje sociaal was, begon ze zich te verdiepen in het ontwikkelen van haar charisma. Ze las boeken, bracht menig uurtje door voor de spiegel en trok er bovendien op uit om contacten te maken met andere Sims.Een van die Sims was Odin Crosby, met wie het wel héél goed klikte. Odin had een flinke neus, maar Siobhán vond alles even geweldig aan hem, dus dat deerde haar niet.Verder kwam Benjamin geregeld bij zijn zus langs om gezellige dingen te doen. Darten op zolder of schaken in de hal.Op een avond nodigde Odin haar uit voor een feestje. Al snel ontdekte ze dat ze de enige gast was en de vlinders fladderden door haar buik. Hij wilde dus met haar alleen zijn! Het verbaasde haar wel een beetje waarom hij haar dan niet gewoon mee uit had gevraagd, maar daar erg diep over nadenken deed ze niet. Ze had een mooi bosje bloemen voor hem meegebracht en al snel stonden ze samen in de keuken te flikflooien.Het volgende moment vloog de deur open en sprong er een kijvende vrouw naar binnen. "Ik wist wel dat er een reden was dat je me het huis uit gewerkt hebt vanavond!!", krijste ze. "Jij en je minnaressen ook altijd! Ik dóe je nog eens wat!!"Odin stamelde wat en de vrouw begon hartverscheurend te huilen. Siobhán stond er als aan de grond genageld bij en vertrok vervolgens stilletjes, zonder nog een woord te zeggen, naar huis.De dagen erna was ze compleet van haar stuk. Ze had hier en daar informatie ingewonnen, en Odin bleek inderdaad getrouwd te zijn. Als een zombie kwam Siobhán de dagen door. Ze kookte, deed het huishouden, repareerde zaakjes die kapot gingen in huis en verder las ze de hele dag of zat een beetje voor zich uit te staren.Van Odin vernam ze niets.Uiteindelijk belde ze hem maar, en gaf aan dat ze gewoon weer als vrienden door het leven wilde gaan. In eerlijkheid wilde ze hem eigenlijk nooit meer zien, maar dat vond ze niet aardig klinken. Odin, die meteen uit zijn werk naar haar toe gekomen was, reageerde niet bepaald begripvol. Hij vond dat ze overdreef en dat ze, als ze maar zorgden dat Heather het niet merkte, best hun liaison konden voortzetten. Siobhán vond van niet en daarmee was de kous af.Siobhán at vaak buitenshuis, om een beetje onder de mensen te zijn, of dronk wat op een terrasje. Bij een van deze gelegenheden leerde ze George Dean kennen. Een knappe politieagent die meteen voor haar charmes viel. Hij overlaadde haar met mooie woorden en bloemen, danste met haar op straat naast een straatartiest (in zijn vrije tijd droeg hij zijn haar ingevlochten, wat Siobhán uitermate sexy vond) en het duurde niet lang of de twee hadden verkering.Ze dacht eindelijk het geluk gevonden te hebben, maar ook ditmaal kwam ze van een koude kermis thuis. Na een heerlijke vrijpartij bij George thuis bekende ze dat ze verschrikkelijk veel van hem hield en hoopte op een toekomst voor hen samen. Hierop keek George haar even aan en gaf toen aan dat hij haar natuurlijk ook hartstikke leuk vond, maar dat hij er niet aan moest denken zich slechts aan één iemand te binden.
"Deze relatie kan werken, wanneer jij er geen moeite mee hebt mij te moeten delen met anderen", zei hij fijntjes. "Mijn hart is te groot voor één vrouw."Andermaal keerde Siobhán compleet van slag naar huis. Ze hoopte dat ze het verkeerd begrepen had, maar een paar dagen later, na een concert, herhaalde George uit zichzelf zijn statement.Compleet in de war ging Siobhán bij Wynona en Leander langs om haar hart uit te storten en die wisten haar te vertellen wat voor vlees ze in de kuip had. "Je wilt niet weten hoeveel harten die al gebroken heeft, zusje", zei Leander. "Stap uit deze relatie nu het nog niet te laat is!"Nadat Wynona haar een opsomming had gegeven van het slagveld aan vrouwen dat George achter zich had gelaten, besloot Siobhán de raad van haar broer en zus op te volgen en meteen de daad bij het woord te voegen. George's oren floten na de kannonade die Siobhán voor hem paraat had. Daarna mompelde hij vaag iets als "Nou ja, even goede vrienden dan maar?", waarna Siobhán met een schelle lach het huis verliet."Als ik jou was ging ik er even lekker tussenuit", adviseerde Sacha haar door de telefoon. "Zet die vent van je af en ga naar Egypte. Dat wilde je toch zo graag?" Dat was een uitstekend advies. Siobhán pakte haar rugzak en vertrok.
Zodra ze aankwam belde ze haar Franse vriend en juichte dat ze het gedaan had. "Good for you", reageerde die warm. "Overigens geloof ik dat mijn zoon, Philippe, momenteel in Egypte zit. Misschien loop je hem nog wel tegen het lijf." "Dat zou grappig zijn", antwoordde Siobhán.Uiteraard stortte ze zich meteen vol overgave in de avonturen en binnen de kortste keren waren haar twee romantische debacles naar de achtergrond geschoven. Haar lessen charisma kwamen inderdaad goed van pas, want in Egypte werd ze geacht zich onder de plaatselijke bevolking te begeven om wat rond te vragen over de een of andere organisatie.Hierbij liep ze ook ene Ameen Moussa tegen het lijf, een ontzettend lieve Egyptenaar, die haar al snel inpalmde met zijn fluweelbruine ogen en beleefde manieren.Waarschijnlijk was het de hitte, het vrije gevoel om op reis te zijn, het feit dat ze helemaal alleen waren in Ameens huis, ze wist het niet, maar binnen de kortste keren belandde ze met hem tussen de lakens en waren Odin en George definitief een vage herinnering.Toch voelde ze zich er niet helemaal goed over, want eigenlijk had ze nu precies hetzelfde gedaan wat Odin en George haar geflikt hadden. Ze vond Ameen namelijk wel een heel leuke jongen, maar ze was niet van plan serieus een relatie met hem te beginnen. "Ik zie je!", riep ze hem toe en snelde naar de Sphinx, gewoon omdat ze die graag eens wilde bezichtigen.Het was vast slecht van haar, maar ze voelde zich opperbest en begon tussen de poten van het enorme monument te oefenen in het slangenbezweren. Zelfs toen ze gemeen gebeten werd door het beest daalde haar humeur niet.Die vakantie sloot ze nog met succes een avontuur af in de tombe van de pyramide van Brandend Zand en toen was het alweer tijd huiswaarts te keren.Philippe Vadim was ze overigens nergens tegengekomen.
Het was vrij oud en tot voor kort werd het bewoond door een bejaard dametje, dat recent was overleden. Van binnen was het sterk gedateerd en met behulp van geld van haar ouders renoveerde Siobhán het van boven tot onder, helemaal volgens haar eigen smaak. De tuin liet ze nog even voor wat hij was. Zelf geld verdienen deed ze nog niet. Ze had een flinke spaarpot en ontving nooit rekeningen, voorlopig wilde ze al haar energie steken in reizen.Nu en dan zakte ze voor de televisie om naar oude filmpjes te kijken die ze in de tuin van haar ouderlijk huis gemaakt had. Aan de ene kant maakte dat haar nostalgisch - wat een warme jeugd had ze toch gehad! - maar aan de andere kant stond ze te trappelen om helemaal onafhankelijk haar leven te leiden.Ook Boontje was nu uitgegroeid tot een uit de kluiten gewassen pop, maar eigenlijk was Siobhán een beetje over hem heen gegroeid. Nog een keer speelde ze met hem en liet hem wat huishoudelijke taakjes doen, maar daarna borg ze hem op, om hem nooit meer tevoorschijn te halen.** Boontje is namelijk uit mijn spel verdwenen nadat ik door problemen met mijn spel opnieuw moest beginnenToen ze een paar dagen thuis was belde de oudere Fransman met wie ze marshmallows had geroosterd, die graag wilde weten of ze goed was aangekomen en hoe het verder met haar ging. Siobhán zei dat alles heel goed ging, dat ze zich hier gelukkig wel thuis voelde, maar dat ze eigenlijk niet kon wachten weer opnieuw op reis te gaan.Omdat ze in Frankrijk gemerkt had dat het bij het uitvoeren van opdrachten erg handig was als je een beetje sociaal was, begon ze zich te verdiepen in het ontwikkelen van haar charisma. Ze las boeken, bracht menig uurtje door voor de spiegel en trok er bovendien op uit om contacten te maken met andere Sims.Een van die Sims was Odin Crosby, met wie het wel héél goed klikte. Odin had een flinke neus, maar Siobhán vond alles even geweldig aan hem, dus dat deerde haar niet.Verder kwam Benjamin geregeld bij zijn zus langs om gezellige dingen te doen. Darten op zolder of schaken in de hal.Op een avond nodigde Odin haar uit voor een feestje. Al snel ontdekte ze dat ze de enige gast was en de vlinders fladderden door haar buik. Hij wilde dus met haar alleen zijn! Het verbaasde haar wel een beetje waarom hij haar dan niet gewoon mee uit had gevraagd, maar daar erg diep over nadenken deed ze niet. Ze had een mooi bosje bloemen voor hem meegebracht en al snel stonden ze samen in de keuken te flikflooien.Het volgende moment vloog de deur open en sprong er een kijvende vrouw naar binnen. "Ik wist wel dat er een reden was dat je me het huis uit gewerkt hebt vanavond!!", krijste ze. "Jij en je minnaressen ook altijd! Ik dóe je nog eens wat!!"Odin stamelde wat en de vrouw begon hartverscheurend te huilen. Siobhán stond er als aan de grond genageld bij en vertrok vervolgens stilletjes, zonder nog een woord te zeggen, naar huis.De dagen erna was ze compleet van haar stuk. Ze had hier en daar informatie ingewonnen, en Odin bleek inderdaad getrouwd te zijn. Als een zombie kwam Siobhán de dagen door. Ze kookte, deed het huishouden, repareerde zaakjes die kapot gingen in huis en verder las ze de hele dag of zat een beetje voor zich uit te staren.Van Odin vernam ze niets.Uiteindelijk belde ze hem maar, en gaf aan dat ze gewoon weer als vrienden door het leven wilde gaan. In eerlijkheid wilde ze hem eigenlijk nooit meer zien, maar dat vond ze niet aardig klinken. Odin, die meteen uit zijn werk naar haar toe gekomen was, reageerde niet bepaald begripvol. Hij vond dat ze overdreef en dat ze, als ze maar zorgden dat Heather het niet merkte, best hun liaison konden voortzetten. Siobhán vond van niet en daarmee was de kous af.Siobhán at vaak buitenshuis, om een beetje onder de mensen te zijn, of dronk wat op een terrasje. Bij een van deze gelegenheden leerde ze George Dean kennen. Een knappe politieagent die meteen voor haar charmes viel. Hij overlaadde haar met mooie woorden en bloemen, danste met haar op straat naast een straatartiest (in zijn vrije tijd droeg hij zijn haar ingevlochten, wat Siobhán uitermate sexy vond) en het duurde niet lang of de twee hadden verkering.Ze dacht eindelijk het geluk gevonden te hebben, maar ook ditmaal kwam ze van een koude kermis thuis. Na een heerlijke vrijpartij bij George thuis bekende ze dat ze verschrikkelijk veel van hem hield en hoopte op een toekomst voor hen samen. Hierop keek George haar even aan en gaf toen aan dat hij haar natuurlijk ook hartstikke leuk vond, maar dat hij er niet aan moest denken zich slechts aan één iemand te binden.
"Deze relatie kan werken, wanneer jij er geen moeite mee hebt mij te moeten delen met anderen", zei hij fijntjes. "Mijn hart is te groot voor één vrouw."Andermaal keerde Siobhán compleet van slag naar huis. Ze hoopte dat ze het verkeerd begrepen had, maar een paar dagen later, na een concert, herhaalde George uit zichzelf zijn statement.Compleet in de war ging Siobhán bij Wynona en Leander langs om haar hart uit te storten en die wisten haar te vertellen wat voor vlees ze in de kuip had. "Je wilt niet weten hoeveel harten die al gebroken heeft, zusje", zei Leander. "Stap uit deze relatie nu het nog niet te laat is!"Nadat Wynona haar een opsomming had gegeven van het slagveld aan vrouwen dat George achter zich had gelaten, besloot Siobhán de raad van haar broer en zus op te volgen en meteen de daad bij het woord te voegen. George's oren floten na de kannonade die Siobhán voor hem paraat had. Daarna mompelde hij vaag iets als "Nou ja, even goede vrienden dan maar?", waarna Siobhán met een schelle lach het huis verliet."Als ik jou was ging ik er even lekker tussenuit", adviseerde Sacha haar door de telefoon. "Zet die vent van je af en ga naar Egypte. Dat wilde je toch zo graag?" Dat was een uitstekend advies. Siobhán pakte haar rugzak en vertrok.
Zodra ze aankwam belde ze haar Franse vriend en juichte dat ze het gedaan had. "Good for you", reageerde die warm. "Overigens geloof ik dat mijn zoon, Philippe, momenteel in Egypte zit. Misschien loop je hem nog wel tegen het lijf." "Dat zou grappig zijn", antwoordde Siobhán.Uiteraard stortte ze zich meteen vol overgave in de avonturen en binnen de kortste keren waren haar twee romantische debacles naar de achtergrond geschoven. Haar lessen charisma kwamen inderdaad goed van pas, want in Egypte werd ze geacht zich onder de plaatselijke bevolking te begeven om wat rond te vragen over de een of andere organisatie.Hierbij liep ze ook ene Ameen Moussa tegen het lijf, een ontzettend lieve Egyptenaar, die haar al snel inpalmde met zijn fluweelbruine ogen en beleefde manieren.Waarschijnlijk was het de hitte, het vrije gevoel om op reis te zijn, het feit dat ze helemaal alleen waren in Ameens huis, ze wist het niet, maar binnen de kortste keren belandde ze met hem tussen de lakens en waren Odin en George definitief een vage herinnering.Toch voelde ze zich er niet helemaal goed over, want eigenlijk had ze nu precies hetzelfde gedaan wat Odin en George haar geflikt hadden. Ze vond Ameen namelijk wel een heel leuke jongen, maar ze was niet van plan serieus een relatie met hem te beginnen. "Ik zie je!", riep ze hem toe en snelde naar de Sphinx, gewoon omdat ze die graag eens wilde bezichtigen.Het was vast slecht van haar, maar ze voelde zich opperbest en begon tussen de poten van het enorme monument te oefenen in het slangenbezweren. Zelfs toen ze gemeen gebeten werd door het beest daalde haar humeur niet.Die vakantie sloot ze nog met succes een avontuur af in de tombe van de pyramide van Brandend Zand en toen was het alweer tijd huiswaarts te keren.Philippe Vadim was ze overigens nergens tegengekomen.