Generatie 9 - deel 1, Playin' in a band
Zodra Jude zijn diploma op zak heeft, meldt hij zich bij zijn ouders om hen voorzichtig te vertellen dat ook hij het ouderlijk huis gaat verlaten, om bij Niels te gaan inwonen. Hij verwachtte tranen, maar dat valt alleszins mee. Lysander en Kate zijn in hun hele leven nog nooit echt alleen samen geweest en eigenlijk verheugen ze zich enorm op een oude dag met z'n tweetjes.
In de periode hierna geniet Jude met volle teugen van het leven. Hij kan het heel goed vinden met zijn broer en als Niels niet werkt vermaken die twee zich best. En als Niels wel werkt, is Jude vaak bij zijn neef en nichtjes te vinden, Manuel en de tweeling Liena en Eveline.
Ook zijn verkering met Audrey staat als een huis: de twee vullen elkaar in alles aan en hebben samen een gezamenlijke droom: ooit hééééél veel kindjes krijgen. Maar ze zijn nog jong en hebben geen haast.
Jude adviseert Audrey wat betreft haar kleding en die is zo tevreden over het resultaat, dat de stoom er vanaf komt ("zo sixties, Jude, hoe kóm je erop!?") en ze adviseert hem dan ook de modewereld in te gaan. Maar Jude heeft een droom, en die heeft niets met mode te maken."Ik wil een groot muzikant worden, net als mijn voorvaderen Kurdt en Gabriel", mijmert hij. "Ik wil niks liever dan in hun voetsporen treden."
Ook Niels heeft een vriendinnetje: Gerda Simstra. En dat geeft dan meteen de enige kleine dissonant in Jude's bestaan. Als Gerda blijft slapen (en dat is nogal eens), dan rest hem niets anders dan zijn tentje in de tuin op te zetten en de nacht in een slaapzak door te brengen.
Hij reageert dan ook nét iets te vrolijk, wanneer Niels hem op een dag vertelt dat hij en Gerda zich hebben verloofd en een klein huisje in het centrum gekocht hebben, pal naast de villa van ome Logan en tante Victoria. Natuurlijk zal hij Niels' gezelschap missen, maar het idee dat het huis nu helemaal van hem alleen is stemt hem bijzonder blij.
Jude leest zijn krantje 's avonds in de tuin, Jude zorgt dat al het sanitair zelfreinigend is, Jude loopt mee in een protestmars tegen als maanmannetje vermomde Teletubbies, Jude trapt om de zoveel tijd een tuinkabouter om (en schept daar een boosaardig genoegen in), kortom: Jude geeft zijn leven op geheel eigen wijze inhoud en dat bevalt hem prima.
En dan loopt hij op een dag twee topmuzikanten tegen het lijf, die de grote stad ontvlucht zijn en een hypermoderne kleine villa hebben betrokken in dezelfde straat waar Jude woont: pianist Jimmy Webb en drummer Donald Kingston. Jude voelt zich een kleine jongen naast hen, maar ze herkennen meteen zijn talent en vinden zijn enthousiasme aanstekelijk.Vanaf dat moment beginnen ze geregeld samen te jammen in de voortuin en binnen de kortste keren gaat Jude's gitaarspel met sprongen vooruit.
Eindelijk heeft Jude een vastomlijnd doel voor ogen en zodra hij het hoogste niveau bereikt heeft als gitarist, stelt hij voor een band te beginnen. Het is even dubben over de naam, maar uiteindelijk besluiten ze zich Rubber Soul te noemen.Om zichzelf wat onder de aandacht te brengen, beleggen ze een fotoshoot in de Saturday Night Fever, in de hoop dat daar wat volk op afkomt. Nerveus wandelen ze op de afgesproken tijd de danstent binnen.
Omdat ze van de zenuwen vergeten zijn iets te eten, bestelt Jude eerst een enorme pizza voor allemaal, en daarna kan het poseren beginnen. Het is druk! Precies zoals ze gehoopt hadden. Riverview is wel toe aan een nieuwe sound, zo blijkt.
Na de fotoshoot worden ze meteen belaagd door belangstellenden en pers. Met name Jude krijgt alle aandacht, omdat iedereen nieuwgierig is wat deze nazaat van Kurdt en Gabriel Kobayne te bieden heeft en hoe hij tegen zijn beroemde voorvaderen aankijkt. Jude beantwoordt alle vragen welwillend en Jimmy en Donald hebben er gelukkig geen problemen mee dat hij de duidelijke blikvanger van de band is.
Als bijna iedereen is vertrokken, zakken ze opgelucht neer en geven zich over aan het genot van de bellenblaasmachine. Het eerstvolgende uur is gevuld met bananen-, aardbeien- en chocoladedromen.
Al snel volgt een eerste opdracht, maar die bestaat er slechts uit het optreden van een ander bij te wonen. Nochtans: het is een begin. Het jammen heeft zich intussen verplaatst van Jude's voortuin naar de woning van Jimmy en Donald.
Denk niet, nu Rubber Soul zo'n belangrijk deel van Jude's aandacht opeist, dat Audrey naar de achtergrond is verdrongen. Ieder weekend brengen de twee samen door, genietend van elkaar, maar elkaar ook op de juiste momenten de ruimte gevend.
Op een nacht kan Jude niet slapen, en hij besluit eens gehoor te geven aan een rare behoefte die hem al een tijdje plaagt: hij wil kennismaken met zijn overleden familie. En dan natuurlijk in het bijzonder met Kurdt en Gabriel.Als eerste loopt hij echter Lestat tegen het lijf. De oom van zijn vader, die zo jammerlijk om het leven kwam op het huwelijk van zijn opa en oma, ver voor zijn geboorte. Het klikt meteen tussen de twee en Jude voelt een diep medelijden met de te vroeg gestorven vampier.
En hierna verschijnt opa Daniël, die erg geëmotioneerd raakt om zijn kleinkind te aanschouwen, dat immers pas na zijn overlijden geboren is. Na wat gebabbeld te hebben ontdekken ze dat ze aardig wat overeenkomsten hebben, waaronder de liefde voor de Oosterse vechtsport. Jude daagt opa uit voor een robbertje, maar de oude man wint glansrijk."Ik ga oefenen!", roept Jude vrolijk. "Doe dat!", lacht opa. En kom maar terug als je er wat van bakt, jongen!"
Spoedig daarna komt er weer een telefoontje: een kroegbaas wil hen graag een keer zien optreden. Hoewel ze voor een volledig lege zaal staan is het toch een ervaring voor de jongens. En een mooie gelegenheid om eens wat truukjes te oefenen.
Echt veel levert de avond niet op en voorlopig zijn de leden van Rubber Soul, wat inkomsten betreft, afhankelijk van wat ze spelend op straat verdienen. Daar halen ze echter hun neus niet voor op. Als ze maar muziek kunnen maken.
In de periode hierna geniet Jude met volle teugen van het leven. Hij kan het heel goed vinden met zijn broer en als Niels niet werkt vermaken die twee zich best. En als Niels wel werkt, is Jude vaak bij zijn neef en nichtjes te vinden, Manuel en de tweeling Liena en Eveline.Ook zijn verkering met Audrey staat als een huis: de twee vullen elkaar in alles aan en hebben samen een gezamenlijke droom: ooit hééééél veel kindjes krijgen. Maar ze zijn nog jong en hebben geen haast.Jude adviseert Audrey wat betreft haar kleding en die is zo tevreden over het resultaat, dat de stoom er vanaf komt ("zo sixties, Jude, hoe kóm je erop!?") en ze adviseert hem dan ook de modewereld in te gaan. Maar Jude heeft een droom, en die heeft niets met mode te maken."Ik wil een groot muzikant worden, net als mijn voorvaderen Kurdt en Gabriel", mijmert hij. "Ik wil niks liever dan in hun voetsporen treden."Ook Niels heeft een vriendinnetje: Gerda Simstra. En dat geeft dan meteen de enige kleine dissonant in Jude's bestaan. Als Gerda blijft slapen (en dat is nogal eens), dan rest hem niets anders dan zijn tentje in de tuin op te zetten en de nacht in een slaapzak door te brengen.Hij reageert dan ook nét iets te vrolijk, wanneer Niels hem op een dag vertelt dat hij en Gerda zich hebben verloofd en een klein huisje in het centrum gekocht hebben, pal naast de villa van ome Logan en tante Victoria. Natuurlijk zal hij Niels' gezelschap missen, maar het idee dat het huis nu helemaal van hem alleen is stemt hem bijzonder blij.Jude leest zijn krantje 's avonds in de tuin, Jude zorgt dat al het sanitair zelfreinigend is, Jude loopt mee in een protestmars tegen als maanmannetje vermomde Teletubbies, Jude trapt om de zoveel tijd een tuinkabouter om (en schept daar een boosaardig genoegen in), kortom: Jude geeft zijn leven op geheel eigen wijze inhoud en dat bevalt hem prima.En dan loopt hij op een dag twee topmuzikanten tegen het lijf, die de grote stad ontvlucht zijn en een hypermoderne kleine villa hebben betrokken in dezelfde straat waar Jude woont: pianist Jimmy Webb en drummer Donald Kingston. Jude voelt zich een kleine jongen naast hen, maar ze herkennen meteen zijn talent en vinden zijn enthousiasme aanstekelijk.Vanaf dat moment beginnen ze geregeld samen te jammen in de voortuin en binnen de kortste keren gaat Jude's gitaarspel met sprongen vooruit.Eindelijk heeft Jude een vastomlijnd doel voor ogen en zodra hij het hoogste niveau bereikt heeft als gitarist, stelt hij voor een band te beginnen. Het is even dubben over de naam, maar uiteindelijk besluiten ze zich Rubber Soul te noemen.Om zichzelf wat onder de aandacht te brengen, beleggen ze een fotoshoot in de Saturday Night Fever, in de hoop dat daar wat volk op afkomt. Nerveus wandelen ze op de afgesproken tijd de danstent binnen.Omdat ze van de zenuwen vergeten zijn iets te eten, bestelt Jude eerst een enorme pizza voor allemaal, en daarna kan het poseren beginnen. Het is druk! Precies zoals ze gehoopt hadden. Riverview is wel toe aan een nieuwe sound, zo blijkt.Na de fotoshoot worden ze meteen belaagd door belangstellenden en pers. Met name Jude krijgt alle aandacht, omdat iedereen nieuwgierig is wat deze nazaat van Kurdt en Gabriel Kobayne te bieden heeft en hoe hij tegen zijn beroemde voorvaderen aankijkt. Jude beantwoordt alle vragen welwillend en Jimmy en Donald hebben er gelukkig geen problemen mee dat hij de duidelijke blikvanger van de band is.Als bijna iedereen is vertrokken, zakken ze opgelucht neer en geven zich over aan het genot van de bellenblaasmachine. Het eerstvolgende uur is gevuld met bananen-, aardbeien- en chocoladedromen.Al snel volgt een eerste opdracht, maar die bestaat er slechts uit het optreden van een ander bij te wonen. Nochtans: het is een begin. Het jammen heeft zich intussen verplaatst van Jude's voortuin naar de woning van Jimmy en Donald.Denk niet, nu Rubber Soul zo'n belangrijk deel van Jude's aandacht opeist, dat Audrey naar de achtergrond is verdrongen. Ieder weekend brengen de twee samen door, genietend van elkaar, maar elkaar ook op de juiste momenten de ruimte gevend.Op een nacht kan Jude niet slapen, en hij besluit eens gehoor te geven aan een rare behoefte die hem al een tijdje plaagt: hij wil kennismaken met zijn overleden familie. En dan natuurlijk in het bijzonder met Kurdt en Gabriel.Als eerste loopt hij echter Lestat tegen het lijf. De oom van zijn vader, die zo jammerlijk om het leven kwam op het huwelijk van zijn opa en oma, ver voor zijn geboorte. Het klikt meteen tussen de twee en Jude voelt een diep medelijden met de te vroeg gestorven vampier.En hierna verschijnt opa Daniël, die erg geëmotioneerd raakt om zijn kleinkind te aanschouwen, dat immers pas na zijn overlijden geboren is. Na wat gebabbeld te hebben ontdekken ze dat ze aardig wat overeenkomsten hebben, waaronder de liefde voor de Oosterse vechtsport. Jude daagt opa uit voor een robbertje, maar de oude man wint glansrijk."Ik ga oefenen!", roept Jude vrolijk. "Doe dat!", lacht opa. En kom maar terug als je er wat van bakt, jongen!"Spoedig daarna komt er weer een telefoontje: een kroegbaas wil hen graag een keer zien optreden. Hoewel ze voor een volledig lege zaal staan is het toch een ervaring voor de jongens. En een mooie gelegenheid om eens wat truukjes te oefenen.Echt veel levert de avond niet op en voorlopig zijn de leden van Rubber Soul, wat inkomsten betreft, afhankelijk van wat ze spelend op straat verdienen. Daar halen ze echter hun neus niet voor op. Als ze maar muziek kunnen maken.