Lance's Lot - deel 12, De Voorspoedkamer
Het gevoel van onbehagen dat Lance de laatste tijd geplaagd heeft zit hem dwars, want het is een gemoedstoestand die niks oplevert en Lance heeft een hekel aan alles wat niks oplevert. Daarom besluit hij zijn schouders wat meer onder het leven te gaan zetten, binnen de grenzen van zijn mogelijkheden uiteraard. Hij maakt een lijstje met wat hij allemaal leuk vindt om te doen en dat als leidraad te gaan gebruiken bij het vullen van zijn dagen.Omdat 'heel rijk zijn en een villa bezitten op de top van de berg' weliswaar een doel is maar niet zozeer een hobby, lijkt het hem geoorloofd behalve te sparen, ook af en toe wat uit te geven aan zijn korte-termijnpleziertjes. Uitgaan is er daar een van. Hij schaft zich er speciaal een fraai tweedehands jasje voor aan, dat nog vaag naar het wat fatterige parfum van zijn vorige eigenaar ruikt. Jammer alleen dat ze er zulke belachelijke sluitingstijden op na houden in deze stad en om 2 uur 's morgens, wanneer het altijd net gezellig wordt, de lichten uitgaan en je zonder pardon de deur wordt uitgezet.- klik -
"Ja dames en heren, opkrassen!"Vaak zorgt Lance dat hij 's middags al in de club is en gebruikt dan meteen ook maar zijn avondmaal aan de bar. Dat kost weliswaar geld, maar als beroemdheid krijgt hij meestal een leuke korting. Tot het moment dat er ineens vervelende berichten in de pers verschijnen over vermeend ongehuwd vaderschap. Dat er over hem geroddeld wordt zal Lance worst wezen, maar dat het hem financieel nadeel bezorgt is natuurlijk minder prettig. Een rechtszaak aanspannen voelt hij echter weinig voor, want voor je het weet, gaan mensen met het eisen van DNA-testen dreigen en daar zit hij niet op te wachten.Nachtclub De Voorspoedkamer is Lance's favoriete plek, omdat hij daar relatief weinig risico loopt vampiers aan te treffen. Met name de Hemlocks ontloopt hij liever, ook al wijst niets erop dat ze hem verdenken van het opschonen van hun inventaris. Als het allemaal niet Morrigans eigen verdiende loon was, zou hij zich bijna schuldig voelen elke keer dat hij hen in hun oude Trabantje langs ziet kachelen.De Hemlocks loopt hij dan misschien niet tegen het lijf, wel een andere oude bekende. Aanvankelijk heeft hij het niet eens in de gaten, wanneer de jonge aantrekkelijke vrouw naast hem plaatsneemt en beleefd doch kil zijn aangeboden drankje weigert.Ze staat onmiddellijk weer op en wil weglopen, als ze zich kennelijk bedenkt.
"Je herkent me niet hè?"
Die zin maakt Lance altijd waakzaam, want hij heeft hem net iets te vaak gehoord in zijn leven en het betekent nooit veel goeds."Je bent dol op mijn appels", helpt ze hem.
"Oh! Joh! Nee maar dat is een verrassing! Wat een beetje make-up en een leuke jurk om een prachtig figuurtje al niet kan doen voor een vrouw. Is je man er ook?"Lance springt op, bestelt alsnog die cocktail en overhandigt haar die voordat ze heeft kunnen protesteren."Het spijt me dat je mijn bedoelingen verkeerd inschatte. Van jongs af aan heb ik altijd al een keer op een tractor willen rijden en dit was mijn kans. Ik wilde heus je oogst niet afpakken, dat begreep je helemaal verkeerd. Helaas."
"Het is al eens eerder gebeurd, een tijdje terug", zegt ze droog. "Toen ik een paar dagen weg was."
"Ach, wat treurig. Ja, dan begrijp ik je argwaan. Je kunt je medemens ook niet meer vertrouwen tegenwoordig."Droevig schudt hij zijn hoofd, heft dan zijn eigen cocktail en proost. Strak kijkt ze hem aan en neemt dan een zuinig slokje. Daarna zet ze haar glas neer en negeert hem verder, wat hij eigenlijk wel prima vindt. Er lopen overal paparazzi rond en hij heeft geen behoefte aan een nieuw schandaal in de ochtendbladen.De volgende avond beleeft hij een mijlpaal: zijn veertigste verjaardag, zij het enigszins uitgesteld door de levensvruchten, is dan toch aangebroken. Hij is naar een restaurant gereden en probeert Aria te bewegen deze feestdag met hem te vieren, maar helaas heeft die het druk met andere zaken. Gelukkig blijken er echter anderen aanwezig om hem zijn volgende levensfase in te juichen.Lance mag dan inmiddels een respectabele leeftijd bereikt hebben, zijn omgeving begint hem in toenemende mate steeds minder respectabel te vinden. Kranten roddelen openlijk over hem, mensen kijken hem met opgetrokken neus en half geloken ogen na op straat en tot overmaat van ramp kan hij ongeveer geen kavel meer betreden zonder meteen aangevallen te worden door een of ander furieus vrouwmens waar hij kennelijk een verleden mee heeft. Over hoe meneer met de noorderzon vertrokken is na zijn pleziertje en zich weinig aantrekt van morele verplichtingen en hoe dat nou straks precies met Skip moet als hij gaat studeren (Skip?), of hij daar al over heeft nagedacht. Alsof hij daar überhaupt over zou moeten nadenken.Dergelijke scènes worden doorgaans gretig gevolgd door bemoeizuchtige toeschouwers, die middels langgerekte tssss-geluiden hun afkeuring laten blijken en de spreekster zelfs niet zelden een tikje ophitsen. Gelukkig beschikt Lance inmiddels over voldoende charisma om zo'n dame weer rap om zijn vinger te winden. En te laten inzien dat hij wellicht niet de meest toegewijde partner is die een vrouw zich kan wensen, maar dat ze toch ook gezellige momenten met elkaar gedeeld hebben. En misschien nog wel een keer zullen delen, je weet immers nooit hoe zo'n balletje kan rollen?Dat werkt gelukkig en meestal gaat zo'n dame daarna weer vrolijk en gerustgesteld haars weegs, maar vermoeiend is het wel en hij moet er altijd even van bijkomen. Het prettige van een appartement is, dat hij zich nu tenminste even aan de buitenwereld kan onttrekken wanneer hij daar zin in heeft. Lekker lezen op bed, hapje eten, filmpjes streamen. En dan ineens gestoord worden door de bel. Hij springt op en laat van schrik zijn mobiel vallen. Kapot natuurlijk.Geen om snoep bedelend kind aan de deur dit keer, maar hoe-heet-ze, van de Voorspoedkamer.
Dat ze hem al een paar avonden gemist heeft en eens kwam kijken hoe het met hem is.
Nou, stukken beter sinds zij binnen is.Tot het moment dat ze de Lala Angelista-kolder in haar kop krijgt en hem vanuit het niets begint weg te schoppen. Lance wordt die onvoorspelbare stemmingswisselingen van zijn liefjes een beetje beu moet hij bekennen en besluit eerst dan maar een bordje soep te gaan eten.
En daarna wordt het gelukkig toch nog gezellig.De volgende ochtend blijkt ze gelukkig vertrokken. Hij doucht zich en dreigt dan even opnieuw te verzinken in melancholisch geneuzel omdat dat water maar niet echt een acceptabele temperatuur wil krijgen. Meteen herpakt hij zich, neemt de lift en springt op zijn fiets. Tijd voor een nieuwe oppepper: een poging eindelijk de juiste locatie voor zijn toekomstige villa te vinden. Een man die zijn droom niet kan leven, kan er in ieder geval voor zorgen dat hij hem kan dromen.Helaas, nergens een geschikt stukje verkoopbare grond te vinden, hoe hij ook rondkijkt.
Tegen de avond parkeert hij zijn fiets op een van zijn favoriete plekjes: een vervallen parkje dat die naam nauwelijks verdient.
Bridgeport ligt er werkelijk aan je voeten.Hij wandelt naar de balustrade en staart in de verte. Zolang hij dit uitzicht niet kan kopen, dan leent hij het maar.
Hij pakt zijn gitaar en begint zachtjes te tokkelen, terwijl de hemel zachtroze kleurt en de stad beneden hem haar lichten ontsteekt.Die avond lijkt het hem een goed idee de Voorspoedkamer weer eens met een bezoekje te vereren. Helaas is het rustig maar ziedaar, daar heupwiegt het boerinnetje binnen, wederom zonder boer. Vriendelijk beantwoordt ze zijn flirterige groet, vriendelijk pareert ze zijn uitnodiging zich gezellig terug te trekken in de aanwezige sauna. Begint hij zijn charmes met de jaren te verliezen?En als hij dan tot overmaat van ramp, wat al te ontstuimig zijn appartement betreedt, moet hij weer alle zeilen bijzetten om zijn levenslust nieuw leven in te blazen. Tijd om naar bed te gaan.In een poging zijn bankrekening verder te gaan spekken, schraapt hij wat levenspunten bij elkaar en bestelt een handig apparaatje dat hem voortaan moet gaan helpen bij het vinden van kostbare zaden, mineralen en andere verzamelobjecten. De ochtend dat het bezorgd wordt, blijkt iemand meteen zo vriendelijk te zijn geweest zijn kranten mee naar boven te nemen en in zijn halletje te smijten. Lance begrijpt de hint en zegt meteen die hele krant maar op, hij leest hem toch nooit.Hij pakt het apparaatje uit, leest de gebruiksaanwijzing en besluit te beginnen met mineralen. En meteen mee te pikken wat hij verder toevallig vindt, zoals een lief, pluizig beestje dat hij beneden in het portaal aantreft op weg naar zijn fiets. En iets minder lief en pluizig blijkt dan zijn voorkomen deed vermoeden.De hele dag rijdt hij stad en land af, tot diep in de avond. Telkens het apparaatje raadplegend, dat een gouden aankoop blijkt.
Heel duidelijk en heel accuraat. Hij houdt er een leuk zakcentje aan over.Om daarna thuis te komen in zijn kille appartement, waar hem een koude maaltijd wacht en die eeuwige lauwe douche waar hij nu even totaal geen zin in heeft. Tijd om weer eens wat vertier te zoeken.En dat blijkt een juiste beslissing, want naast de dingenvinder heeft hij zich nog een andere levensbeloning cadeau gedaan: geen vrouw die hem ooit nog een blauwtje zal laten lopen. Hij probeert het meteen na aankomst uit op het hautaine boerinnetje, met verbluffend succes. De sauna vindt ze ineens een uitstekend idee en, eenmaal daar, laat ze zich binnen de kortste keren gewillig inpalmen door de oneliners - veelal puttend uit lang vergeten klassiekers uit de wereldliteratuur - die hem nu alweer zoveel jaren helpen op het pad der liefde.Als ze vertrokken is neemt hij nog een louterend modderbad, totdat een vervelende persmuskiet hem komt storen door ongevraagd binnen te stormen en foto's van hem te gaan staan nemen. Kennelijk met de bedoeling zijn reputatie nog dieper die modder in te sleuren, want de volgende dag koppen de kranten met het nieuwtje dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan onzedelijk gedrag in het openbaar.
"Ja dames en heren, opkrassen!"Vaak zorgt Lance dat hij 's middags al in de club is en gebruikt dan meteen ook maar zijn avondmaal aan de bar. Dat kost weliswaar geld, maar als beroemdheid krijgt hij meestal een leuke korting. Tot het moment dat er ineens vervelende berichten in de pers verschijnen over vermeend ongehuwd vaderschap. Dat er over hem geroddeld wordt zal Lance worst wezen, maar dat het hem financieel nadeel bezorgt is natuurlijk minder prettig. Een rechtszaak aanspannen voelt hij echter weinig voor, want voor je het weet, gaan mensen met het eisen van DNA-testen dreigen en daar zit hij niet op te wachten.Nachtclub De Voorspoedkamer is Lance's favoriete plek, omdat hij daar relatief weinig risico loopt vampiers aan te treffen. Met name de Hemlocks ontloopt hij liever, ook al wijst niets erop dat ze hem verdenken van het opschonen van hun inventaris. Als het allemaal niet Morrigans eigen verdiende loon was, zou hij zich bijna schuldig voelen elke keer dat hij hen in hun oude Trabantje langs ziet kachelen.De Hemlocks loopt hij dan misschien niet tegen het lijf, wel een andere oude bekende. Aanvankelijk heeft hij het niet eens in de gaten, wanneer de jonge aantrekkelijke vrouw naast hem plaatsneemt en beleefd doch kil zijn aangeboden drankje weigert.Ze staat onmiddellijk weer op en wil weglopen, als ze zich kennelijk bedenkt.
"Je herkent me niet hè?"
Die zin maakt Lance altijd waakzaam, want hij heeft hem net iets te vaak gehoord in zijn leven en het betekent nooit veel goeds."Je bent dol op mijn appels", helpt ze hem.
"Oh! Joh! Nee maar dat is een verrassing! Wat een beetje make-up en een leuke jurk om een prachtig figuurtje al niet kan doen voor een vrouw. Is je man er ook?"Lance springt op, bestelt alsnog die cocktail en overhandigt haar die voordat ze heeft kunnen protesteren."Het spijt me dat je mijn bedoelingen verkeerd inschatte. Van jongs af aan heb ik altijd al een keer op een tractor willen rijden en dit was mijn kans. Ik wilde heus je oogst niet afpakken, dat begreep je helemaal verkeerd. Helaas."
"Het is al eens eerder gebeurd, een tijdje terug", zegt ze droog. "Toen ik een paar dagen weg was."
"Ach, wat treurig. Ja, dan begrijp ik je argwaan. Je kunt je medemens ook niet meer vertrouwen tegenwoordig."Droevig schudt hij zijn hoofd, heft dan zijn eigen cocktail en proost. Strak kijkt ze hem aan en neemt dan een zuinig slokje. Daarna zet ze haar glas neer en negeert hem verder, wat hij eigenlijk wel prima vindt. Er lopen overal paparazzi rond en hij heeft geen behoefte aan een nieuw schandaal in de ochtendbladen.De volgende avond beleeft hij een mijlpaal: zijn veertigste verjaardag, zij het enigszins uitgesteld door de levensvruchten, is dan toch aangebroken. Hij is naar een restaurant gereden en probeert Aria te bewegen deze feestdag met hem te vieren, maar helaas heeft die het druk met andere zaken. Gelukkig blijken er echter anderen aanwezig om hem zijn volgende levensfase in te juichen.Lance mag dan inmiddels een respectabele leeftijd bereikt hebben, zijn omgeving begint hem in toenemende mate steeds minder respectabel te vinden. Kranten roddelen openlijk over hem, mensen kijken hem met opgetrokken neus en half geloken ogen na op straat en tot overmaat van ramp kan hij ongeveer geen kavel meer betreden zonder meteen aangevallen te worden door een of ander furieus vrouwmens waar hij kennelijk een verleden mee heeft. Over hoe meneer met de noorderzon vertrokken is na zijn pleziertje en zich weinig aantrekt van morele verplichtingen en hoe dat nou straks precies met Skip moet als hij gaat studeren (Skip?), of hij daar al over heeft nagedacht. Alsof hij daar überhaupt over zou moeten nadenken.Dergelijke scènes worden doorgaans gretig gevolgd door bemoeizuchtige toeschouwers, die middels langgerekte tssss-geluiden hun afkeuring laten blijken en de spreekster zelfs niet zelden een tikje ophitsen. Gelukkig beschikt Lance inmiddels over voldoende charisma om zo'n dame weer rap om zijn vinger te winden. En te laten inzien dat hij wellicht niet de meest toegewijde partner is die een vrouw zich kan wensen, maar dat ze toch ook gezellige momenten met elkaar gedeeld hebben. En misschien nog wel een keer zullen delen, je weet immers nooit hoe zo'n balletje kan rollen?Dat werkt gelukkig en meestal gaat zo'n dame daarna weer vrolijk en gerustgesteld haars weegs, maar vermoeiend is het wel en hij moet er altijd even van bijkomen. Het prettige van een appartement is, dat hij zich nu tenminste even aan de buitenwereld kan onttrekken wanneer hij daar zin in heeft. Lekker lezen op bed, hapje eten, filmpjes streamen. En dan ineens gestoord worden door de bel. Hij springt op en laat van schrik zijn mobiel vallen. Kapot natuurlijk.Geen om snoep bedelend kind aan de deur dit keer, maar hoe-heet-ze, van de Voorspoedkamer.
Dat ze hem al een paar avonden gemist heeft en eens kwam kijken hoe het met hem is.
Nou, stukken beter sinds zij binnen is.Tot het moment dat ze de Lala Angelista-kolder in haar kop krijgt en hem vanuit het niets begint weg te schoppen. Lance wordt die onvoorspelbare stemmingswisselingen van zijn liefjes een beetje beu moet hij bekennen en besluit eerst dan maar een bordje soep te gaan eten.
En daarna wordt het gelukkig toch nog gezellig.De volgende ochtend blijkt ze gelukkig vertrokken. Hij doucht zich en dreigt dan even opnieuw te verzinken in melancholisch geneuzel omdat dat water maar niet echt een acceptabele temperatuur wil krijgen. Meteen herpakt hij zich, neemt de lift en springt op zijn fiets. Tijd voor een nieuwe oppepper: een poging eindelijk de juiste locatie voor zijn toekomstige villa te vinden. Een man die zijn droom niet kan leven, kan er in ieder geval voor zorgen dat hij hem kan dromen.Helaas, nergens een geschikt stukje verkoopbare grond te vinden, hoe hij ook rondkijkt.
Tegen de avond parkeert hij zijn fiets op een van zijn favoriete plekjes: een vervallen parkje dat die naam nauwelijks verdient.
Bridgeport ligt er werkelijk aan je voeten.Hij wandelt naar de balustrade en staart in de verte. Zolang hij dit uitzicht niet kan kopen, dan leent hij het maar.
Hij pakt zijn gitaar en begint zachtjes te tokkelen, terwijl de hemel zachtroze kleurt en de stad beneden hem haar lichten ontsteekt.Die avond lijkt het hem een goed idee de Voorspoedkamer weer eens met een bezoekje te vereren. Helaas is het rustig maar ziedaar, daar heupwiegt het boerinnetje binnen, wederom zonder boer. Vriendelijk beantwoordt ze zijn flirterige groet, vriendelijk pareert ze zijn uitnodiging zich gezellig terug te trekken in de aanwezige sauna. Begint hij zijn charmes met de jaren te verliezen?En als hij dan tot overmaat van ramp, wat al te ontstuimig zijn appartement betreedt, moet hij weer alle zeilen bijzetten om zijn levenslust nieuw leven in te blazen. Tijd om naar bed te gaan.In een poging zijn bankrekening verder te gaan spekken, schraapt hij wat levenspunten bij elkaar en bestelt een handig apparaatje dat hem voortaan moet gaan helpen bij het vinden van kostbare zaden, mineralen en andere verzamelobjecten. De ochtend dat het bezorgd wordt, blijkt iemand meteen zo vriendelijk te zijn geweest zijn kranten mee naar boven te nemen en in zijn halletje te smijten. Lance begrijpt de hint en zegt meteen die hele krant maar op, hij leest hem toch nooit.Hij pakt het apparaatje uit, leest de gebruiksaanwijzing en besluit te beginnen met mineralen. En meteen mee te pikken wat hij verder toevallig vindt, zoals een lief, pluizig beestje dat hij beneden in het portaal aantreft op weg naar zijn fiets. En iets minder lief en pluizig blijkt dan zijn voorkomen deed vermoeden.De hele dag rijdt hij stad en land af, tot diep in de avond. Telkens het apparaatje raadplegend, dat een gouden aankoop blijkt.
Heel duidelijk en heel accuraat. Hij houdt er een leuk zakcentje aan over.Om daarna thuis te komen in zijn kille appartement, waar hem een koude maaltijd wacht en die eeuwige lauwe douche waar hij nu even totaal geen zin in heeft. Tijd om weer eens wat vertier te zoeken.En dat blijkt een juiste beslissing, want naast de dingenvinder heeft hij zich nog een andere levensbeloning cadeau gedaan: geen vrouw die hem ooit nog een blauwtje zal laten lopen. Hij probeert het meteen na aankomst uit op het hautaine boerinnetje, met verbluffend succes. De sauna vindt ze ineens een uitstekend idee en, eenmaal daar, laat ze zich binnen de kortste keren gewillig inpalmen door de oneliners - veelal puttend uit lang vergeten klassiekers uit de wereldliteratuur - die hem nu alweer zoveel jaren helpen op het pad der liefde.Als ze vertrokken is neemt hij nog een louterend modderbad, totdat een vervelende persmuskiet hem komt storen door ongevraagd binnen te stormen en foto's van hem te gaan staan nemen. Kennelijk met de bedoeling zijn reputatie nog dieper die modder in te sleuren, want de volgende dag koppen de kranten met het nieuwtje dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan onzedelijk gedrag in het openbaar.