Generatie 15 - deel 10, Nukken
Drie maanden na hun huwelijk komt Sierra met glimmende ogen naar Ilja toe, die zoals iedere middag voor fooi staat te zingen bij het koffiehuis.
Eigenlijk hoeft ze al niks meer te zeggen, want het nieuws staat bijna op haar voorhoofd geschreven."Ik had gelijk", straalt ze blij. "We moeten mijn schilderkamertje opnieuw gaan decoreren en inrichten. Je wordt weer vader."Sierra is in de zevende hemel dat ze zo snel zwanger is geraakt, want ze is dol op kinderen en wil er graag meerdere. "Jij komt helemaal niet voor mij", schampert Amy weleens als haar vriendin op bezoek komt. "Je komt vooral voor dat stelletje ongeregeld hier."Het stelletje ongeregeld is inmiddels opgegroeid tot drie ondeugende peutertjes, aan wie Amy en Wanne hun handen vol hebben. Het was even zweten toen ze ineens drie namen moesten verzinnen na de geboorte - over slechts eentje konden ze het al bijna niet eens worden namelijk - en uiteindelijk hebben ze er in een helder moment de stamboom maar bijgepakt, omdat ze die immers delen. De drieling heet dus Kurd, Antonie en Gabriel.Kurd en Antonie hebben de brutale koppies van hun vader geërfd, terwijl Gabriel in bijna ieder opzicht een kopie is van zijn oma. Niet alleen zijn grote blauwe ogen, maar ook zijn vurige haar komt rechtstreeks van Robyn.Ilja's ster is nog steeds rijzende en als de uitbater van het koffiehuis enthousiast uitroept dat ze hem graag een keer op haar podium wil verwelkomen, gaat hij daar graag op in.Dorian intussen worstelt in alle stilte met een steeds groter wordend trauma, dat onzichtbaar blijft voor zijn omgeving. Hij is al nooit een heel gezet jongetje geweest, maar nu hij in zijn puberteit is aangeland, is hij simpelweg graatmager. En wat hij ook eet of snoept of bunkert, er komt geen grammetje aan.De spiegel is een magnetische vijand geworden en op school straft hij iedereen af die ook maar een halve toespeling durft te maken op zijn gewicht. Op een manier waar Bandhu niet bepaald tevreden over zou zijn. Alsof hij met zijn bijzondere krachten zijn lichamelijke tekortkoming wil compenseren.Het feit dat zijn inbreng als djinn door de volwassenen om hem heen zo wordt afgeremd, begint hem ook te kwellen. Zoals de ochtend dat Kareltje van Jolenbroek de Kobaynes met een stiekem bezoekje komt vereren. Dorians stoere aanbod om de kruimeldief te verbannen, wordt op luide toon afgeslagen en even later bijt Kareltje dankzij een politieagente in het stof en wordt afgevoerd."Als je hem verbant dan ontsnapt hij, je moet wel nadenken bij wat je doet", zegt Sierra een beetje kattig. "Je krachten zijn niet voor alles de beste oplossing, hoor." Ze is met rugpijn opgestaan en een beetje chagrijnig en staat er volstrekt niet bij stil wat haar opmerking teweegbrengt, maar Dorian is tot in het diepst van zijn ziel gekrenkt.Op een middag komt Amy langs en vindt Sierra rustig met een boek in de huiskamer.
"Nee, blijf maar lekker lezen", zegt ze en roept Dorian. "Kom op neefje, ik daag je uit voor een potje domino, net als vroeger!""Waarom heb je je feestjurk aan?", vraagt Dorian nors.
"Omdat ik geluncht heb in het restaurant, kom zitten."Het volgende moment voelt ze tot haar verbijstering hoe ze de macht over haar eigen lichaam verliest en even later heeft ze zich verkleed.
"En nu gaan we spelen", zegt Dorian en Amy kan niet anders dan weer gaan zitten. Dorian heeft haar volledig onder controle."Dit is vreselijk wat je nu doet", zegt Sierra, die half achter hem is gaan staan. "Vreselijk en slecht en griezelig. Verbreek onmiddellijk wat het ook is dat je net hebt gedaan."
"Nee", zegt Dorian.Zwijgend spelen Dorian en Amy verder, terwijl Sierra huilend naar boven gaat.
"Ik ben ook een beetje bang voor je nu, Dorian", zegt Amy. "Waarom doe je dit?"Met een woedende zwaai maait Dorian de steentjes van tafel.
"Weet je wat jij gaat doen?", zegt hij. "Jij gaat mij trainen. Ik wil spieren."
"Heb ik een keuze?", moppert Amy en loopt voor hem uit naar de sporttoestellen.Dat trainen valt hem zwaar tegen, maar als hij na tien afmattende minuten de betovering over Amy verbreekt gaat die gewoon door.
"Nou klaar!", hijgt hij na een uur. "Ik kan niet meer en ik moet bovendien weg naar het schoolbal."
"Maak je er geen djinnversie van de horrorfilm Carrie van daar?", vraagt Amy spottend. "Volgens mij zit jij ergens mee en misbruik je je macht om je af te reageren. Ik wil je heel graag helpen om spieren te ontwikkelen, maar dan wel vrijwillig."In de limousine denkt Dorian na. Hij vindt het vervelend dat hij Sierra aan het huilen heeft gemaakt, maar ergens diep van binnen sluimert het niet-menselijke wezen dat hij ook is en dat een uitweg wil geven aan wat hij allemaal kan."Ik heb geen zin om me steeds te moeten beheersen", prevelt hij zachtjes voor zich uit. "En ik doe niemand kwaad. Ik wil trots kunnen zijn op wie ik ben."Het feest is best leuk. Helemaal als Michelle Relleke naar hem toekomt en vraagt of hij wil dansen.
En hij tot de koning van het bal wordt gekroond.De zwangerschap van Sierra verloopt voorspoedig en vooral Ilja leeft op een roze wolkje. Hoe anders is het om een kind te verwachten met een vrouw die van je houdt. Hij omringt haar met liefde en zorg en staat erop dat ze iedere middag rust neemt.Sierra op haar beurt heeft besloten om hem niets te vertellen over Dorians gedrag. Ze wil Ilja niet nodeloos ongerust maken en Amy heeft haar verzekerd dat het waarschijnlijk een eenmalige puberstreek is geweest.En zo wordt na negen maanden de kleine Abbey geboren. Een piepklein meisje van melkchocolade.
En er bestaat geen trotsere papa dan Ilja.
Eigenlijk hoeft ze al niks meer te zeggen, want het nieuws staat bijna op haar voorhoofd geschreven."Ik had gelijk", straalt ze blij. "We moeten mijn schilderkamertje opnieuw gaan decoreren en inrichten. Je wordt weer vader."Sierra is in de zevende hemel dat ze zo snel zwanger is geraakt, want ze is dol op kinderen en wil er graag meerdere. "Jij komt helemaal niet voor mij", schampert Amy weleens als haar vriendin op bezoek komt. "Je komt vooral voor dat stelletje ongeregeld hier."Het stelletje ongeregeld is inmiddels opgegroeid tot drie ondeugende peutertjes, aan wie Amy en Wanne hun handen vol hebben. Het was even zweten toen ze ineens drie namen moesten verzinnen na de geboorte - over slechts eentje konden ze het al bijna niet eens worden namelijk - en uiteindelijk hebben ze er in een helder moment de stamboom maar bijgepakt, omdat ze die immers delen. De drieling heet dus Kurd, Antonie en Gabriel.Kurd en Antonie hebben de brutale koppies van hun vader geërfd, terwijl Gabriel in bijna ieder opzicht een kopie is van zijn oma. Niet alleen zijn grote blauwe ogen, maar ook zijn vurige haar komt rechtstreeks van Robyn.Ilja's ster is nog steeds rijzende en als de uitbater van het koffiehuis enthousiast uitroept dat ze hem graag een keer op haar podium wil verwelkomen, gaat hij daar graag op in.Dorian intussen worstelt in alle stilte met een steeds groter wordend trauma, dat onzichtbaar blijft voor zijn omgeving. Hij is al nooit een heel gezet jongetje geweest, maar nu hij in zijn puberteit is aangeland, is hij simpelweg graatmager. En wat hij ook eet of snoept of bunkert, er komt geen grammetje aan.De spiegel is een magnetische vijand geworden en op school straft hij iedereen af die ook maar een halve toespeling durft te maken op zijn gewicht. Op een manier waar Bandhu niet bepaald tevreden over zou zijn. Alsof hij met zijn bijzondere krachten zijn lichamelijke tekortkoming wil compenseren.Het feit dat zijn inbreng als djinn door de volwassenen om hem heen zo wordt afgeremd, begint hem ook te kwellen. Zoals de ochtend dat Kareltje van Jolenbroek de Kobaynes met een stiekem bezoekje komt vereren. Dorians stoere aanbod om de kruimeldief te verbannen, wordt op luide toon afgeslagen en even later bijt Kareltje dankzij een politieagente in het stof en wordt afgevoerd."Als je hem verbant dan ontsnapt hij, je moet wel nadenken bij wat je doet", zegt Sierra een beetje kattig. "Je krachten zijn niet voor alles de beste oplossing, hoor." Ze is met rugpijn opgestaan en een beetje chagrijnig en staat er volstrekt niet bij stil wat haar opmerking teweegbrengt, maar Dorian is tot in het diepst van zijn ziel gekrenkt.Op een middag komt Amy langs en vindt Sierra rustig met een boek in de huiskamer.
"Nee, blijf maar lekker lezen", zegt ze en roept Dorian. "Kom op neefje, ik daag je uit voor een potje domino, net als vroeger!""Waarom heb je je feestjurk aan?", vraagt Dorian nors.
"Omdat ik geluncht heb in het restaurant, kom zitten."Het volgende moment voelt ze tot haar verbijstering hoe ze de macht over haar eigen lichaam verliest en even later heeft ze zich verkleed.
"En nu gaan we spelen", zegt Dorian en Amy kan niet anders dan weer gaan zitten. Dorian heeft haar volledig onder controle."Dit is vreselijk wat je nu doet", zegt Sierra, die half achter hem is gaan staan. "Vreselijk en slecht en griezelig. Verbreek onmiddellijk wat het ook is dat je net hebt gedaan."
"Nee", zegt Dorian.Zwijgend spelen Dorian en Amy verder, terwijl Sierra huilend naar boven gaat.
"Ik ben ook een beetje bang voor je nu, Dorian", zegt Amy. "Waarom doe je dit?"Met een woedende zwaai maait Dorian de steentjes van tafel.
"Weet je wat jij gaat doen?", zegt hij. "Jij gaat mij trainen. Ik wil spieren."
"Heb ik een keuze?", moppert Amy en loopt voor hem uit naar de sporttoestellen.Dat trainen valt hem zwaar tegen, maar als hij na tien afmattende minuten de betovering over Amy verbreekt gaat die gewoon door.
"Nou klaar!", hijgt hij na een uur. "Ik kan niet meer en ik moet bovendien weg naar het schoolbal."
"Maak je er geen djinnversie van de horrorfilm Carrie van daar?", vraagt Amy spottend. "Volgens mij zit jij ergens mee en misbruik je je macht om je af te reageren. Ik wil je heel graag helpen om spieren te ontwikkelen, maar dan wel vrijwillig."In de limousine denkt Dorian na. Hij vindt het vervelend dat hij Sierra aan het huilen heeft gemaakt, maar ergens diep van binnen sluimert het niet-menselijke wezen dat hij ook is en dat een uitweg wil geven aan wat hij allemaal kan."Ik heb geen zin om me steeds te moeten beheersen", prevelt hij zachtjes voor zich uit. "En ik doe niemand kwaad. Ik wil trots kunnen zijn op wie ik ben."Het feest is best leuk. Helemaal als Michelle Relleke naar hem toekomt en vraagt of hij wil dansen.
En hij tot de koning van het bal wordt gekroond.De zwangerschap van Sierra verloopt voorspoedig en vooral Ilja leeft op een roze wolkje. Hoe anders is het om een kind te verwachten met een vrouw die van je houdt. Hij omringt haar met liefde en zorg en staat erop dat ze iedere middag rust neemt.Sierra op haar beurt heeft besloten om hem niets te vertellen over Dorians gedrag. Ze wil Ilja niet nodeloos ongerust maken en Amy heeft haar verzekerd dat het waarschijnlijk een eenmalige puberstreek is geweest.En zo wordt na negen maanden de kleine Abbey geboren. Een piepklein meisje van melkchocolade.
En er bestaat geen trotsere papa dan Ilja.